جغرافیا
محمدرضا پورمحمدی؛ پخشان خضرنژاد؛ پولاد احمدی؛ رضا جهان بین
چکیده
طراحی الگویی برای تثبیت و مؤثرکردن حضور همۀ شهروندان بهمنزلۀ کنشگرانی فعال بدون شناسایی ویژگیها و نیازهای آنان ممکن نیست. ازاینرو، پژوهش حاضر به بررسی میزان انطباق فضاهای شهری ارومیه با نیازهای زنان پرداخته است. بدین منظور، ابتدا با استفاده از تئوریهای مطلوبیت فضایی مدل مفهومی و پرسشنامهای محققساخته طراحی شد و بین ...
بیشتر
طراحی الگویی برای تثبیت و مؤثرکردن حضور همۀ شهروندان بهمنزلۀ کنشگرانی فعال بدون شناسایی ویژگیها و نیازهای آنان ممکن نیست. ازاینرو، پژوهش حاضر به بررسی میزان انطباق فضاهای شهری ارومیه با نیازهای زنان پرداخته است. بدین منظور، ابتدا با استفاده از تئوریهای مطلوبیت فضایی مدل مفهومی و پرسشنامهای محققساخته طراحی شد و بین 400 نفر از زنان شهر ارومیه، که با استفاده از فرمول کوکران و براساس نمونهگیری طبقهبندیشده انتخاب شدند، توزیع شد. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی صوری و روایی واگرا، که از طریق تحلیل عاملی بهدست آمد، تأمین و برای تعیین پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. میزان این ضریب برابر 87/0 بهدست آمد که پایایی در حد مطلوب را نشان میدهد. تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد سؤالات در قالب چهار عامل طبقهبندی شدهاند و این عوامل حدود 74درصد واریانس را تبیین کردند. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که در زمینۀ عوامل کالبدی، دسترسی و امنیت فضاهای عمومی شهر ارومیه انطباق مطلوبی با نیازهای زنان وجود ندارد؛ درحالیکه درخصوص عامل ویژگیهای فرهنگی و اجتماعی براساس معیارهای بررسیشده میزان انطباق مطلوب و در حد متوسط است.
جامعه شناسی
احمد پوراحمد؛ یوسف اشرفی؛ طلا رشیدی
چکیده
در دهۀ اخیر، تغییراتی در زمینۀ حضور زنان در فضای عمومی شهری مشاهده میشود. بدین لحاظ، این نوشتار، با توجه به تحولات و دگرگونیهای حاکم بر چنین فضاهایی برای پذیرش حضور زنان، انتخابی یا ضروریشدن حضور زنان را در این فضاها بررسی میکند. روش تحقیق از نوع پیمایشی است و برای گردآوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شد. نمونۀ آماری ...
بیشتر
در دهۀ اخیر، تغییراتی در زمینۀ حضور زنان در فضای عمومی شهری مشاهده میشود. بدین لحاظ، این نوشتار، با توجه به تحولات و دگرگونیهای حاکم بر چنین فضاهایی برای پذیرش حضور زنان، انتخابی یا ضروریشدن حضور زنان را در این فضاها بررسی میکند. روش تحقیق از نوع پیمایشی است و برای گردآوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شد. نمونۀ آماری شامل 128 نفر از شهروندان مرد و 133 نفر از شهروندان زن شهر تبریز است که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی بررسی شدند. براساس نتایج پژوهش، زنان جوان هنوز هم در مقایسه با مردان، آزادی عمل و استقلال کمتری برای حضور در فضاهای عمومی دارند. محدودیتهای خانوادگی، کارهای زنانه، و آزادنبودن فعالیتهای مناسب برای زنان در فضاهای عمومی، مانند پارک، از عوامل مهم محدودکنندۀ حضور زنان در فضاهای عمومی نظیر پارکهاست. حضور زنان در این عرصهها افزایش یافته است که بخشی از این افزایش با توجه به حضور گستردۀ زنان در مراکز دانشگاهی، آموزشی، و مراکز شغلی اجتنابناپذیر است. بخش دیگری از حضور زنان در فضاهای عمومی بهدلیل کاهش مقاومت مردان و خانوادهها در مقابل زنان برای حضور در این عرصه است. به عبارت دیگر، دیدگاههای جامعه (شامل هر دو گروه زنان و مردان) به فضاهای عمومی شهری و حضور زنان در این فضاها دگرگون شده است.