علوم سیاسی
ام البنین چابکی
چکیده
نقش تعیین‌کنندۀ نگرش سیاسی در رفتار سیاسی و اهمیت شناسایی تفاوت‌های جنسیتی برای پژوهشگران حوزۀ مطالعات زنان، ضرورت پژوهش در این زمینه را آشکار می‌کند. بر‌اساس این ضرورت علمی، مطالعۀ حاضر به بررسی نقش گروه‌های مرجع دانشگاهی در تغییر نگرش سیاسی دانشجویان دختر و پسر به تفکیک جنسیت می‌پردازد. این پژوهش توصیفی‌ـ تحلیلی بوده و به ...
بیشتر
نقش تعیین‌کنندۀ نگرش سیاسی در رفتار سیاسی و اهمیت شناسایی تفاوت‌های جنسیتی برای پژوهشگران حوزۀ مطالعات زنان، ضرورت پژوهش در این زمینه را آشکار می‌کند. بر‌اساس این ضرورت علمی، مطالعۀ حاضر به بررسی نقش گروه‌های مرجع دانشگاهی در تغییر نگرش سیاسی دانشجویان دختر و پسر به تفکیک جنسیت می‌پردازد. این پژوهش توصیفی‌ـ تحلیلی بوده و به روش پیمایشی انجام شده است. جامعۀ آماری پژوهش، شامل همۀ دانشجویان دانشگاه تهران در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد، و دکتری است که از میان آنها 400 نفر (174 دختر و 226 پسر) به شیوۀ نمونه در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامۀ محققساخته پاسخ دادند. فرضیۀ اصلی پژوهش وجود تفاوت‌های جنسیتی در رابطۀ بین میزان تعامل با گروه مرجع، (شامل: استادان، تشکلهای دانشجویی، و دوستان دانشگاهی) و میزان تغییر نگرش سیاسی (در سه بعد شناختی، عاطفی، و کنشی) دانشجویان است. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که در هر سه بعد نگرش سیاسی، تفاوت‌های جنسیتی وجود داشته است. بر‌اساس یافتههای پژوهش، دوستان و همدورهایهای دانشگاهی و سپس استادان بیشترین نقش را در تغییر نگرش سیاسی دانشجویان داشته اند.
محمدرضا حمزه‌ای؛ عبدالحمید پاپ‌زن؛ محمدامین شریفی
دوره 8، شماره 4 ، بهمن 1389
چکیده
هدف مقاله‌ی حاضر تحلیل تفاوت‌های جنسیتی در زمینه‌ی گرایش به گروه‌های مرجع در میان جوانان ساکن شهر سنندج از طریق روش توصیفی- پیمایشی و مقطع زمانی سال 1387 است. تعداد 627 نفر از جوانان دختر و پسر با روش نمونه‌گیریِ خوشه‌ایِ چندمرحله‌ای متناسب با سهم انتخاب شدند. روش‌های آماری مورد استفاده بیشتر شامل تحلیل همبستگی، تحلیل عاملی و رگرسیون ...
بیشتر
هدف مقاله‌ی حاضر تحلیل تفاوت‌های جنسیتی در زمینه‌ی گرایش به گروه‌های مرجع در میان جوانان ساکن شهر سنندج از طریق روش توصیفی- پیمایشی و مقطع زمانی سال 1387 است. تعداد 627 نفر از جوانان دختر و پسر با روش نمونه‌گیریِ خوشه‌ایِ چندمرحله‌ای متناسب با سهم انتخاب شدند. روش‌های آماری مورد استفاده بیشتر شامل تحلیل همبستگی، تحلیل عاملی و رگرسیون است. نتایج تحقیق نشان میدهد که والدین، اساتید دانشگاه و دانشجویان بهترتیب سه گروهِ مرجع اصلی و با گرایش بالا هستند که از سوی دختران جوان پذیرفته شدهاند و در گرایش به والدین اختلافی معنادار با پسران دارند. جوانان پسر نیز بهترتیب سه گروه شامل اساتید دانشگاه، همسالان و دانشجویان را سه گروه مرجعِ اصلی خود انتخاب میکنند. همچنین دختران بهطور معنادار گرایش بیشتری نسبت به گروه‌های مرجع عضویت (بومی) دارند. در مقابل، گرایش پسران به گروه‌های مرجعِ غیرعضویت (غیرِبومی) با اختلاف معنادار بیشتر است. چهار مؤلفهی اصلی، بهترتیب اهمیت نسبی، شامل ارزیابی کارکرد عاملان جامعهپذیری، سطح تحصیلات و تجربه، جاذبهی گروه‌های مرجع و منزلتیابی ذهنی در یکترکیب خطی 73 درصد از واریانس گرایش به گروه‌های مرجع عضویت را تبیین میکنند.
