روانشناسی
فاطمه فرزادی؛ احمد مرادی؛ ناصر بهروزی
چکیده
پدیدة وانمودگرایی در مورد افرادی است که توانایی و قابلیت‌های علمی و هنری بسیار بالایی دارند، اما این موفقیت‌ها و توانایی‌ها را درونی نکرده و اعتقادی به آنان ندارند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسة رابطة علّی نقش‌های جنسیتی مردانگی و زنانگی و انعطاف‌پذیری خانوادگی با وانمودگرایی با میانجی‌گری خوددلسوزی در دختران و پسران کارشناسی ...
بیشتر
پدیدة وانمودگرایی در مورد افرادی است که توانایی و قابلیت‌های علمی و هنری بسیار بالایی دارند، اما این موفقیت‌ها و توانایی‌ها را درونی نکرده و اعتقادی به آنان ندارند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسة رابطة علّی نقش‌های جنسیتی مردانگی و زنانگی و انعطاف‌پذیری خانوادگی با وانمودگرایی با میانجی‌گری خوددلسوزی در دختران و پسران کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز بود. جامعة آماری کلیة دانشجویان کارشناسی مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 1396ـ1397 بودند که از این تعداد 200 (120 پسر و 80 دختر) نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی چند‌مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای استفاده‌شده در این پژوهش شامل پرسش‌نامة فرم کوتاه خوددلسوزی (SCS) رایس و همکاران (2011)، پرسش‌نامة نقش جنسیتی بم (BSRI)، مقیاس پدیدة وانمودگرایی کلانس (CIPS) (1985) و مقیاس انعطاف‌پذیری خانوادة شاکری (1382) بود. نتایج نشان داد که در کل نمونه، در هر دو گروه نمونة دانشجویان دختر و پسر، الگوی مفروض نقش واسطه‌ای خوددلسوزی در رابطة بین نقش‌های جنسیتی و انعطاف‌پذیری خانوادگی با وانمودگرایی برازش مطلوبی داشت. علاوه بر این، نتایج تخصیص گروهی روابط ساختاری بین متغیرهای چندگانه نشان داد که روابط بین نقش‌های جنسیتی (مردانگی و زنانگی)، انعطاف‌پذیری خانوادگی، وانمودگرایی و خوددلسوزی در دو گروه دانشجویان دختر و پسر هم‌ارز بودند. در‌نهایت، نتایج نشان داد که در مدل کلی و مدل‌های مربوط به هر‌یک از دو گروه دختر و پسر، همة وزن‌های رگرسیونی از لحاظ آماری معنادار بودند و متغیرهای پیش‌بین حدود 18 درصد از پراکندگی متغیر وانمودگرایی را تبیین کردند. همچنین، نتایج نشان داد دانشجویان دختر نقش جنسیتی زنانگی و نمره‌های بالاتری در وانمودگرایی و سطوح پایین‌تری از خوددلسوزی را نسبت به مردان نشان دادند. اما مردان با نقش جنسیتی مردانگی و سطوح بالای خوددلسوزی و نمره‌های کمتری در وانمودگرایی همراه بودند.
روانشناسی
علی محمد ناعمی
چکیده
امروزه، پدیدة خودشیءانگاری به مفهوم ارزیابی دیگران براساس ظاهر فیزیکی، زیبایی و جذابیت جنسی، پدیدهای است که منبع عمدة درد و رنج زنان، به‌ویژه دانشجویان دختر، به‌شمار میآید و موجب کاهش تاب‌آوری و خوددلسوزی و تهدید سلامت روانی آنها میشود. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ خودشیءانگاری با تاب‌آوری و خوددلسوزی دانشجویان ...
بیشتر
امروزه، پدیدة خودشیءانگاری به مفهوم ارزیابی دیگران براساس ظاهر فیزیکی، زیبایی و جذابیت جنسی، پدیدهای است که منبع عمدة درد و رنج زنان، به‌ویژه دانشجویان دختر، به‌شمار میآید و موجب کاهش تاب‌آوری و خوددلسوزی و تهدید سلامت روانی آنها میشود. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ خودشیءانگاری با تاب‌آوری و خوددلسوزی دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی سبزوار انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعة آماری این پژوهش شامل همۀ دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی سبزوار ورودی 1393 به تعداد 647 نفر بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 242 نفر تعیین شد که با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای استاندارد خودشیءانگاری مککینلی و هاید، تاب‌آوری کونور و دیویدسون و خوددلسوزی نف استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که بین متغیرهای خودشیءانگاری با تاب‌آوری و خوددلسوزی رابطة منفی و معناداری وجود دارد. همچنین، براساس نتایج تحقیق مشخص شد که مؤلفههای خودشیءانگاری (شرم بدنی، نظارت بدنی و کنترل ظاهر) توانستند حدود 31درصد واریانس تاب‌آوری و 18درصد واریانس خوددلسوزی را تبیین کنند. بنابراین، کاهش خودشیءانگاری میتواند سبب افزایش تاب‌آوری و خوددلسوزی دانشجویان دختر شود.
