زهره قدرتی اصفهانی؛ اعظم مرادی
چکیده
هدف این پژوهش بررسی و مقایسة اثربخشی آموزش سرمایه‌های روان‌شناختی و درمان فعال‌سازی رفتاری بر امید دانشجویان دختر خوابگاه‌های دانشگاه اصفهان در نیمسال دوم سال تحصیلی 1397ـ1398 بود. طرح پژوهش نیمه‌تجربی از نوع پیش‌آزمون‌ـ پس‌آزمون همراه با گروه گواه بود. برای اندازه‌گیری امید از پرسش‌نامة امید اشنایدر و همکاران (1991) استفاده شد. ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی و مقایسة اثربخشی آموزش سرمایه‌های روان‌شناختی و درمان فعال‌سازی رفتاری بر امید دانشجویان دختر خوابگاه‌های دانشگاه اصفهان در نیمسال دوم سال تحصیلی 1397ـ1398 بود. طرح پژوهش نیمه‌تجربی از نوع پیش‌آزمون‌ـ پس‌آزمون همراه با گروه گواه بود. برای اندازه‌گیری امید از پرسش‌نامة امید اشنایدر و همکاران (1991) استفاده شد. روش نمونهگیری داوطلبانه بود. ابتدا روی 45 نفر داوطلب شرکت در تحقیق پیشآزمون اجرا شد. سپس آن‌ها به‌طور تصادفی به سه گروه واگذار شدند و از سه گروه، به صورت تصادفی دو گروه به‌عنوان گروه آزمایشی 1 و 2 و گروه دیگر به‌منزلة گروه گواه در نظر گرفته شد. آن‌گاه دو گروه آزمایشی به ترتیب تحت درمان فعال‌سازی رفتاری و آموزش سرمایه‌های روان‌شناختی قرارگرفتند، اما گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات مداخله، برای هر سه گروه (جمعاً 38 نفر) پس‌آزمون اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کواریانس چند‌متغیری استفاده شد. نتایج نشان‌دهندة معنادار بودن تفاوت نمره‌های پس‌آزمون امید مجموع گروه‌هاست (008/0=P). مقایسة زوجی نشان داد که هر دو نوع مداخلة آموزش سرمایه‌های روان‌شناختی و درمان فعال‌سازی رفتاری موجب افزایش معنادار امید در مقایسه با گروه گواه شده است (به ترتیب 003/0=P و 019/0=P)، اما دو گروه آزمایشی از نظر نمره‌های امید با یکدیگر تفاوت معناداری نداشتند. از یافته‌ها چنین نتیجه گرفته میشود که بهرغم اینکه درمان فعال‌سازی رفتاری از روشهای سنتی مبتنی بر درمان اختلالات روان‌شناختی و آموزش سرمایه‌های روان‌شناختی از مداخلات مبتنی بر روان‌شناسی مثبت است، هر دوی این مداخله‌ها بر متغیر امید تأثیر دارند و میتوان از هر دوی آن‌ها برای افرایش امید استفاده کرد.
حبیب¬اله نصیری؛ بهرام جوکار
دوره 6، شماره 2 ، مرداد 1387
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین معناداری زندگی و امید با شاخص‌های سلامت روان صورت پذیرفت. گروه نمونه مورد مطالعه 382 نفر از زنان شاغل فرهنگی در آموزش و پرورش ناحیه 2 شیراز بود. ابزارهای مورد استفاده جهت سنجش متغیرهای پژوهش عبارت بودند از: 1- پرسشنامه‌های شاخص ارزش‌مندی زندگی (LRI)، 2-مقیاس امید بزرگسالان (ADHS)، 3- رضایت از زندگی (SWLS)، 4- ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین معناداری زندگی و امید با شاخص‌های سلامت روان صورت پذیرفت. گروه نمونه مورد مطالعه 382 نفر از زنان شاغل فرهنگی در آموزش و پرورش ناحیه 2 شیراز بود. ابزارهای مورد استفاده جهت سنجش متغیرهای پژوهش عبارت بودند از: 1- پرسشنامه‌های شاخص ارزش‌مندی زندگی (LRI)، 2-مقیاس امید بزرگسالان (ADHS)، 3- رضایت از زندگی (SWLS)، 4- شادی- افسردگی (HDS). ضرایب همبستگی نشان داد که بین معناداری زندگی با امید، شادی، رضایت از زندگی، همبستگی مثبت و معنادار و با افسردگی همبستگی منفی معنادار وجود دارد. نتایج رگرسیون چندگانه به روش متوالی همزمان بیانگر معنیداری نقش واسطهای امید در رابطه بین معناداری زندگی و رضایت از زندگی و شاخص‌های سلامت روان بود. معناداری زندگی میتواند سبب افزایش شادی، رضایت از زندگی باشد. به عبارت دیگر معناداری زندگی به گونهای غیر مستقیم و در تعامل با امید میتواند سبب افزایش شادی و رضایت از زندگی و کاهش افسردگی گردد.
