[1] استراوس، آنسلم؛ کربین، جولیت (1390). مبانی پژوهش کیفی، فنون و مراحل تولید نظریۀ زمینه‌ای، ترجمۀ ابراهیم افشار، تهران: نی.
[2] اطهری، سید اسدالله؛ امیرانتخابی، شهرود (1388). «نقش مدرسه در بازتولید نظام سیاسی»، مجلۀ مدیریت فرهنگی، س3، ش3، بهار.
[3] اطیابی، فریبا (1385)، «نقش معلم در جامعه‌پذیری دانشآموزان»، ماهنامۀ آموزشی تربیتی پیوند، ش329.
[4] ایمان، محمدتقی (1388). مبانی پارادایمی روش‌های تحقیق کمّی و کیفی در علوم انسانی، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
[5] بهار، مهری (1385). «سلطه، مقاومت و تغییر فرهنگی»، فصلنامۀ مطالعات فرهنگی و ارتباطات، س5، بهار و تابستان.
[6] جعفری حجین، افسر و دیگران (1385). «بررسی میزان اوقات فراغت دانشجویان دختر دانشگاه تهران با تأکید بر تربیت بدنی»، حرکت، ش27، بهار.
[7] جهانگیری، جهانگیر؛ بوستانی، داریوش (1380). «بررسی عوامل مؤثر بر فرهنگ سیاسی (مطالعۀ موردی افراد بیست سال به بالای شهر شیراز)»، ش2، دورۀ16، مجلۀ علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز.
[8] چیلکوت، رونالد (1390). نظریه‌های سیاست مقایسه‌ای، ترجمۀ وحید بزرگی و علیرضا طیب، تهران: مؤسسۀ خدمات فرهنگی رسا.
[9] حسینی، سید حسن و دیگران (1385) «بررسی تأثیر خانواده بر جامعه‌پذیری سیاسی (مطالعۀ موردی دانشجویان دانشگاه تهران)»، مجلۀ تخصصی جامعه‌شناسی، س اول، پیش شمارۀ اول.
[10] ذوالفقاری زعفرانی، رشید؛ علی‌نیا، علیرضا (1389). «بررسی تأثیر نهاد خانواده و مدرسه بر جامعه‌پذیری دانشآموزان متوسطه منطقۀ رودهن»، فصلنامۀ پژوهش اجتماعی، س3، ش8، پاییز.
[19] ربانی، رسول و دیگران (1386). «بررسی و تحلیل نقش معلمان بر جامعه‌پذیری سیاسی دانشآموزان دورۀ متوسطه (مطالعۀ موردی منطقۀ پیر بکران، شهریور 1385)»، مجلۀ علوم اداری و اقتصاد دانشگاه اصفهان، ش 4.
[11] رحمت‌آبادی، الهام؛ آقابخشی، حبیب (1385). «سبک زندگی و هویت اجتماعی جوانان»، فصلنامۀ علمی و پژوهشی رفاه اجتماعی، س5، ش20.
[12] رضایی، محمد (1384). «بحران در بازتولید هژمونی دولت از طریق گفتمان مدرسه»، پایان‌نامۀ دکتری، دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران.
[13] رفیع، حسین (1387). «سرمایۀ اجتماعی و جامعه‌پذیری سیاسی»، مجلۀ رشد علوم اجتماعی، ش2، دورۀ 12.
[14] روشن، جمشید (1375). «جامعه‌پذیری سیاسی نوجوانان تهران»، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد علوم سیاسی، دانشگاه شهید بهشتی تهران.
[15] زنگنه، محمد (1384). «بررسی عوامل فرهنگی مؤثر بر جامعه‌پذیری نوجوانان و جوانان (مطالعۀ موردی دانشآموزان مقطع راهنمایی و متوسطۀ استان بوشهر)»، نامۀ پژوهش فرهنگی، س8، ش7.
[16] سبزی‌پور، حامد (1387). «جامعه‌پذیری سیاسی، مروری کوتاه بر ادبیات موضوع»، مجلۀ رشد علوم اجتماعی، ش4، دورۀ 11.
[17] شیری، حامد (1385). «جامعه‌پذیری سیاسی و فرهنگ سیاسی (بررسی فرهنگ سیاسی دانشجویان و نقش تجربۀ سیاسی در شکل‌گیری آن)»، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی، دانشگاه تهران.
[18] صداقتی‌فرد، مجتبی؛ محسنی تبریزی، علیرضا (1390). «پژوهشی دربارۀ بی‌تفاوتی اجتماعی در ایران (مورد پژوهش: شهروندان تهرانی)»، جامعه‌شناسی کاربردی، س22، ش3، پاییز.
[19] غفاری، غلامرضا (1373). «نظام آموزشی و جامعه‌پذیری سیاسی»، فرهنگ توسعه، مرداد و شهریور و مهر و آبان، شماره‌های 13 و 14.
[20] کمالی اردکانی، علی‌اکبر (1374). بررسی مفهوم جامعه‌پذیری سیاسی، تهران: سازمان تبلیغات اسلامی.
[21] گل‌وردی، ابوطالب (1383). «سنجش میزان تحقق جامعه‌پذیری سیاسی رسمی در نسل جدید انقلاب (مورد مطالعه دانش آموزان سوم دبیرستان شهرستان اصفهان)»، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی، پژوهشکدۀ امام خمینی و انقلاب اسلامی.
[22] Almond, Gabriel A. (1960). “Introduction: A Functional Approach to Comparative Politics”, In Almond and James S. Coleman (eds.), The Politics of Developing Area, PP. 3- 64, Princeton: Princeton University Press.
[23] Arnet,J.Jeffry(2007). Socialization in Emerging dulthood, In Joan Gruseg (Ed) Handbook of Socialization, The Gulford Pres Newyork.
[24] Birks,Melanie.and Mills,Jane(2011). Grounded Theory, SAGE Publications Ltd.London.
[25] Conway, M. Margaret, Gertrude Steuernagel, and David W.Ahern1997(Women and Political Participation. Washington DC: Congressional Quarterly Press.
[26] Easton, David and Jack Dennis (1969). Children in the Political System: Origins of Political Legitimacy, New York: McGraw Hill Book Company.
[27] Elder, Laurel. 2004.“Why Women Don’t Run: Explaining Women’s Underresentation in America's Political Institutions."Women & Politics. Volume 26, Issue 2, pp 27-56.
[28] Fox, Richard & Lawless, Jennifer (?), Gendered Perception and Political Candidacies, A Central Barrier to the Woman's Equality in Electoral Politics, American university.
[29] Hooge, Marc (2004). Political Socialization and the Future of Politics, university of Leuven, E, van Evenstraat, 2B, B3000, Belgium.
[30] Jennings, M. K. & Niemi, R. G. (1974). The political character of adolescence: The influence of families and schools. Princeton, NJ: Princeton University Press.
[31] Jennings, M. K. Stoker, L. & Bowers, J. (2001). Politics across generations: Family transmission reexamined. Institute of Governmental Studies.
[32] Milbrath, L. W. (1965). Political participation. Chicago: Rand McNally.
[33] Plutzer, E. (2002). Becoming a habitual voter: Inertia, resources, and growth in young adulthood.American Political Science Review, 96, pp 41–56.
[34] Sandell Pacheco,Julianna (2008). Political Socialization in Context: The Effect of Political Competition on Youth Voter Turnout, Political Behavior,Springer Sxience+Business Media, LLC 2008.
[35] Sandell, J. & Plutzer, E. (2005). Families, divorce, and voter turnout. Political Behavior, 27, pp 133–162.
[36] Searing, Donald, Wright, Gerald, Rabinowitz, George (1976). the Primacy Principle: Attitude Change and Political Socialization, British Journal of Political Science, Cambridge University Press. Vol. 6, No. 1. (Jan. 1976), pp 83-113.
[37] Sossou,Marie-Antoinette (2011). We Do Not enjoy Equal Political Rights Ghanaian Women's Perceptions On Political Participation In Ghana, Sagepub.
[38] Soule, Suzanne & Nairne, Jennifer (2006). Are Girls Checking Out? Gender And Political Socialization In Transitioning Democracies, Midwestern Political Science Meeting, Chicago.
[39] Stolly,Kathy.s(2005). The Basics of Sociology,Greenwood press,88 post road west,Westport,cto6881,inc.
[40] Strauss, Anselm and Juliet Corbin, (1998). “Basics of Qualitative Research”, Second Edition, London: Sage Publications.
[41] Tedin, K. L. (1974). The influence of parents on the political attitudes of adolescents. American Political Science Review, 68, pp 1579–1592.
[42] Verba,Nancy Burns, and Kay Lehman Schlozman (1997). “Knowing and Caring Underrepresentation in America’s Political Institutions. Women & Politics.
)