[1] استراوس، آنسلم؛ کوربین، جولیت (۱۳۹۴). مبانی پژوهش کیفی: فنون و مراحل تولید نظریة زمینهای، ترجمة ابراهیم افشار، تهران: نی.
[2] اعزازی، شهلا (1382). جامعهشناسی خانواده با تأکید بر نقش، ساختار و کارکرد خانواده در دوران معاصر، چ 2، تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
[3] اعظمآزاده، منصوره؛ رضایی، انیس (1389). «نابرابری جنسیتی آموزشی در بخش درودفرامان کرمانشاه»، مجلة مطالعات اجتماعی روانشناختی زنان، س 8، ش 2، ص 7ـ23.
[4] ایلیچ، ایوان (1393). مدرسهزدایی از جامعه، ترجمة الهه ضرغام، تهران: رشد.
[5] بوردیو، پییر (1392). نظریة کنش؛ دلایل علمی و انتخاب عقلانی، ترجمة مرتضی مردیها، تهران: فلسفه، نقش و نگار.
[6] ــــــــــ (1395). تمایز، ترجمة حسن چاوشیان، تهران: ثالث.
[7] جنکینز، ریچارد (1385). پییر بوردیو، ترجمة حسن چاوشیان و لیلا جوافشانی، تهران: نی.
[8] رابرتسون، یان (1377). درآمدی بر جامعه (با تأکید بر نظریههای کارکردگرایی، ستیز و کنش متقابل نمادین)، ترجمة حسین بهروان، مشهد: آستان قدس رضوی.
[9] زاهدی مازندرانی، جواد (1384). «فقر روستایی، روند و اندازهگیری آن در ایران (تبیین روشها و نقد رویکردها)»، فصلنامة رفاه اجتماعی، س 4، ش 17، ص 435ـ495.
[10] زنجانیزاده، هما (1386). «تحلیل رابطة آموزش و پرورش و نابرابریهای جنسیتی»، فصلنامة تعلیم و تربیت، س3، ش3، ص 55ـ70.
[11] سرشماری عمومی نفوس و مسکن، 1395.
[12] سیدمن، استیون (1392). کشاکش آرا در جامعهشناسی، ترجمة هادی جلیلی، تهران: نی.
[13] شادیطلب، ژاله (1381). توسعه و چالشهای زنان ایران، تهران: قطره.
[14] شایگان، داریوش (1381). افسونزدگی جدید؛ هویت چهلتکه و تفکر سیار، ترجمة فاطمه ولیانی، تهران: فرزانروز.
[15] ضرابی، اصغر؛ شاهیوندی، احمد (1389). «تحلیلی بر پراکندگی شاخصهای توسعة اقتصادی در استانهای ایران»، مجلة جغرافیا و برنامهریزی محیطی، س2، ش38، ص 17ـ32.
[16] طلوعی، وحید؛ خالقپناه، کمال (1387). «روایتشناسی و تحلیل روایت»، مجلة خوانش، ش9، ص 45ـ51.
[17] عبدالهزاده، نسیم؛ بلندهمتان، کیوان؛ محمد امجد، زبردست (1397). «تحلیل روایت زنان از نابرابری جنسیتی در میدان آموزش (مورد مطالعه زنان مناطق حاشیهای نایسر شهر سنندج)»، فصلنامة برنامهریزی رفاه و توسعة اجتماعی، س9، ش 36، ص 175ـ208.
[18] کرامپتون، رزماری (1398). طبقه و قشربندی اجتماعی، ترجمة هوشنگ نایبی، تهران: نی.
[19] کمالی، افسانه (1383). «زنان فقر مضاعف»، فصلنامة علمی پژوهشی رفاه اجتماعی، س3، ش12، ص 271ـ302.
[20] گیدنز، آنتونی (1387). جامعهشناسی، ترجمة منوچهر صبوری، تهران: نی.
[21] محمدپور، احمد (1392). روش تحقیق کیفی، ضد روش، ج 2، تهران: جامعهشناسان.
[22] نعمتیان، ساره؛ نوغانی، محسن؛ اصغرپور ماسوله، احمدرضا (1394). «چیستی و چرایی روش تحلیل روایت»، سومین کنفرانس ملی جامعهشناسی و علوم اجتماعی.
[23] هابرماس، یورگن (1389). بازخوانی هابرماس (درآمدی بر آرا، اندیشهها و نظریههای یورگن هابرماس)، ترجمة حسینعلی نوذری، تهران: چشمه.
[24] Andres, L. & Adamuti, M. (2007). “Educational Expectations parental Social class”, Gender and postsecondary Attainment. Youth and Society, VOL 39.
[25] Fronzosi, R. (1998). “Narrative Analysis for Why (and how) Sociologists”,Vol. 24.
[26] Nidhi Kotwal, N. & Sheetal, R. (2007). “Causes of School Dropouts anong Rural Girls in Kathua District”. Journal of Human Ecology, 22 (1): PP 57-59.
[27] Yu. Weihsin, and Kyo So. (2016). “Gender, Sib ship, Structure, and Educational Inequality in Taiwan: son preference Revisited”, Journals of marriage and family, 68 (4): PP 1057-1068.
[28] Mills, Carmen. Gale, Trevor. (2007). “Researching social inequalities in education: towards a Bourdieuian methodology”,
Journals of Qualitative Studies in Education, 20 (4): PP 433-447.
[29] Mohan, Brij. (2011). “Development, Poverty of Culture, and Social Policy”, New York: Palgrave Macmillan, 218p.
[30] UNFPA. (2006). “Ending Child Marriage: A Guide For Global Action”, International Planned Parenthood Federation and the Forum on Marriage and the Rights of Women and Girls, London.