مقاله به این پرسش پاسخ میدهد که آیا میزان احساس ناامنی اجتماعی و اقتصادی همسران ایثارگر
در ابعاد و زمینههای مختلف در مقایسه با زنان عادی کمتر است؟ روش تحقیق، پیمایشی و جامعهی آماری،
کلیهی همسران خانوادههای ایثارگر (شهید، جانباز و آزاده) و نیز همسران عادی همجوار آنان در شهرهای
استان خراسان رضوی است. حجم نمونه 1176 نفر است که نیمی از ...
بیشتر
مقاله به این پرسش پاسخ میدهد که آیا میزان احساس ناامنی اجتماعی و اقتصادی همسران ایثارگر
در ابعاد و زمینههای مختلف در مقایسه با زنان عادی کمتر است؟ روش تحقیق، پیمایشی و جامعهی آماری،
کلیهی همسران خانوادههای ایثارگر (شهید، جانباز و آزاده) و نیز همسران عادی همجوار آنان در شهرهای
استان خراسان رضوی است. حجم نمونه 1176 نفر است که نیمی از آنرا ایثارگران و نیمی دیگر را همسران
عادی تشکیل میدهند که با ترکیب روشهای نمونهگیریِ چندمرحلهای، طبقهای متناسب، خوشهای و تصادفی
سیستماتیک از فهرست همسران انتخاب میشود. اطلاعات از طریق پرسشنامهی محقق ساخته با پرسشهای
بسته جمعآوری میشود. چارچوب نظری شامل نظریهی نیازها و تضاد فمینیستی است. نتایج نشان میدهد که
میزان احساس نگرانی همسران ایثارگر در ابعاد مسکن، استقلال مالی، احساس خطر و تهدید در خیابان و
تهدید شغلی، کمتر از همسران عادی اما در ب?عد بیماری شوهر، مشکلات فرزند، مشکلات جنسی و نقش
مردم، بیشتر از همسران عادی است. ضمناً در ابعاد نگرانی از کمبود مالی، جانی، سلامت جسمی، اقتدار بر
فرزند، نقش شوهر، نقش فامیل، نقش قانون و نیز در شاخص کل نگرانی، تفاوتی بین دو گروه مشاهده نمیشود.
نتایج، تأثیر مثبت برنامههای حمایتی بنیاد شهید در کاهش نگرانیهای عمدتاً اقتصادی و فیزیولوژیک
ایثارگران را نشان میدهد، اما فقدان توجه کافی به نگرانیهای اجتماعی زنان بهویژه در منزل در ارتباط با نقش
شوهر و فرزند و نیز در سطح کل جامعه مشهود است.
