سخن سردبیر
بعد از گذشت سه سال از زمانی که مسئولیت «پژوهش زنان» را بر عهده داشتم، دوباره این توفیق حاصل شد که در کنار پژوهشگران, فرهیختگان و محققان برجستۀ این مرز و بوم قرار گیرم و در جهت نشر تولیدات علمی در حوزۀ مطالعات زنان و جنسیت به عنوان سردبیر خدمت نمایم. این موقعیت جدید ما را بر آن می‌دارد که در مورد اهداف، سیاست‌ها و خط مشی فصلنامه با مخاطبان نشریه سخن گوییم. از آن جا که جایگاه زنان در عمدۀ حوزه‌های معرفتی چه به عنوان موضوع تحقیق و چه به عنوان محقق، برای سالیان دراز مورد غفلت واقع شده است، می‌توان به صراحت بیان نمود که از این حیث بسیاری از حوزه‌های معرفتی تا همین سال‌های اخیر با نوعی خسارت نظری و تحلیلی و تورش‌های جنسیتی درآمیخته بودند. اگرچه «جنس» در بسیاری از مطالعات اجتماعی نمود یافته و می‌یابد، اما بحث «جنسیت» برای بسیاری از نظریه پردازان مرکزیت نداشته و در مواردی نیز به خطا ، زنان را مترادف با جنسیت پنداشته‌اند. با خیزش جنبش‌های اجتماعی، بررسی مسائل زنان با یک نگاه تطبیقی و جنسیتی در کانون توجه پژوهشگران قرار می‌گیرد، به این امید که به لحاظ نظری، با یک دید انتقادی و تجربی و از همه مهم‌تر، بومی به بررسی مسائل زنان و نظریه پردازی در این حوزه پرداخته شود و به لحاظ عملی نیز بتوان در مسیر مرتفع ساختن مشکلات اجتماعی زنان گام نهاد.
برای رسیدن به این هدف دو وجهی (نظری و عملی) فصلنامۀ زن در توسعه و سیاست بر دیدگاه زنان و مفهوم سازی آنان از زندگی روزمره – به عنوان چیزی که مستمراً خلق می‌شود و با عوامل اجتماعی تغییر شکل می‌دهد - تأکید می‌کند. در این فصلنامه اگرچه زندگی زنان مرکزیت می‌یابد و هدف نشریه به لحاظ نظری فهم بی عدالتی های جنسیتی، نقش‌های اجتماعی زنان و تجربه زیسته آنها در حوزه‌های مختلف اجتماعی است ، اما توجه به جنسیت به عنوان یک مفهوم تئوریک در روابط اجتماعی، خصوصاً روابطی که مبتنی بر تفاوت‌های میان دو جنس است، اهمیت می‌یابد.
دیدگاه‌های نظری حول صرف مفهوم جنسیت و نادیده گرفتن سایر عوامل، خود می‌تواند گمراه کننده و محدود کننده باشد. از این رو تأکید فصلنامه بر آن است که در تبیین و تحلیل مسائل زنان با در نظر گرفتن «جنسیت» در کنار عوامل دیگر همچون طبقه، نژاد و قومیت، می‌تواند زمینه توصیف، تحلیل و تبیین مسائل زنان را فراهم سازد. برای رسیدن به این امر مهم، فصلنامه از کلیه مقالاتی که با روش‌های کمی و کیفی انجام گرفته و در حوزۀ مسائل زنان به واکاوی و شناسایی بسترهای اجتماعی و تبیین نظری آن پرداخته‌اند، استقبال می‌کند. ما بر این باوریم که می‌توان از فصلنامه «زن در توسعه و سیاست» به عنوان یک سکوی نظریه پردازی بهره جست و زمینه را برای بحث و گفتگو و آگاهی در مورد موضوعات جنسیتی و مسائل زنان در میان اندیشمندان و پژوهشگران فراهم ساخت. فصلنامه به همان نسبت که برای تحقیقات تجربی ارزش قائل است، به مقالاتی که داعیه نظریه پردازی در این حوزه را دارند، بها می‌دهد. اما آنچه که به عنوان یکی از سیاست‌های فصلنامه مورد تأکید قرار می گیرد، ارائه و تولید دانش بومی است تا گره‌ای از مسائل زنان جامعۀ اسلامی در سطح نظر و عمل بگشاید. بی‌تردید اولویت چاپ به مقالاتی تعلق می‌گیرد که بدون سوگیری‌های ایدئولوژیک و سیاسی به تبیین علمی مسائل اجتماعی زنان پرداخته و به لحاظ عملی حاوی رهنمودهای کاربردی برای محققان, پژوهشگران و سیاستگزاران باشد. از طرفی بدیع بودن مقالات و مشارکت آنها در تولید دانش بومی و تعهد به ارزش‌های فرهنگی از اهمیت خاصی برخوردار است. در انتها بر خود لازم می‌دانم که از کلیه دوستانی که در سال‌های گذشته در جهت ارتقاء نشریه تلاش کردند، تشکر نمایم. بی تردید حضور نشریه «زن در توسعه و سیاست» در میان سایر نشریات علمی کشور به عنوان یک نشریۀ معتبر، مرهون تلاش و پیگیری‌های همه جانبه‌ای است که دوستداران نشریه در قالب مدیر مسئول، سردبیر، مدیر داخلی، مدیر اجرایی، هیئت تحریریه، نویسنده و محقق ارائه کرده و می‌کنند. بدیهی است بدون تلاش همه جانبه و همگانی گذشتگان، ما وارث آنچه که امروز در دست داریم، نبودیم.