نقش اشتغال در پویایی زندگی انسان انکارناپذیر است و می‌توان آن را کانون ارتباطات انسانی و اجتماعی تلقی کرد.
نقش اشتغال در پویایی زندگی انسان انکارناپذیر است و می‌توان آن را کانون ارتباطات انسانی و اجتماعی تلقی کرد. در جهت این پویایی بی تردید زنان، به عنوان نیمی از جمعیت تاثیرمستقیمی در توسعه جامعه دارند این در حالیست که براساس گزارش اطلس وضعیت زنان، طی سال‌های 75 تا 90 نرخ اشتغال زنان کشور روند نزولی داشت.
نرخ اشتغال نشان می دهد چند درصد جمعیت فعال شاغل هستند که در سال 1375 از کل جمعیت فعال زن در کشور، 86.7 درصد شاغل بودند.
نرخ اشتغال در سال1385 نسبت به سال 1375 با 10 درصد کاهش به 76.7 درصد رسید که این رقم در سرشماری سال 1390 نیز به 75.8 درصد کاهش یافت.
همچنین مقایسه نرخ اشتغال زنان ساکن در نقاط شهری و روستایی کشور نشاندهنده آن است که نرخ اشتغال زنان شهری در سرشماری سال‌های 1375، 1385 و 1390 جز در سال 1390 از زنان روستایی بالاتر بود.
نرخ اشتغال در میان کل زنان جوان کشور در سال1375 برابر با 79.1 درصد بود که شاخص مذکور در سال 1385 با کاهشی قابل توجه به 62.3 درصد رسید و در سال 1390 این نرخ به 59.4 درصد کاهش یافت.
همچنین مقایسه میان زنان و مردان کشور از نظر شاخص نرخ اشتغال جوانان بیانگر آن است که دراین سه دوره میان نرخ اشتغال زنان جوان و مردان جوان تفاوت وجود داشت و باینگر سهم بیشتر مردان جوان در نرخ اشتغال کشور بود.
در حالی روند نرخ اشتغال زنان نزولی است که هدف هر جامعه ای به حداکثر رساندن رفاه اجتماعی است و رفاه اجتماعی، تابعی از درآمد سرانه، توزیع عادلانه درآمد، بهبود سطح امکانات آموزشی، بهداشتی، رفاهی و میزان مشارکت اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی مردان و زنان است.