معاون پژوهشی مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره) با اشاره به برخی جملات درباره عدم حضور زنان در اجتماع گفت: اگر پشت این مطلب آن باشد که سهم، حضور و تلاش زنان نادیده گرفته و زحمات آنها فراموش شود، کاملا اشتباه است و لطمه فراوانی هم به جو داخل جامعه و هم به دین ما می زند که این نگاه را قبول ندارد. از نظر جهانی هم تأثیر مثبتی که نخواهد داشت، بلکه تاثیر منفی نیز به دنبال دارد.

حجت الاسلام و المسلمین حسن پویا با اشاره به برخی سخنان مبنی بر لزوم ممنوعیت اشتغال زنان در ادارات و … و خانه داری آنها، اظهار کرد: اساسا حتی نسبت به همین موضوع مطرح شده درباره زنان نمی توان مطلق گرایی داشت. مطلق حضور زن ها خلاف نیست و عدم حضور آنها نیز جالب نیست.

او تصریح کرد: برخی شغل ها مانند معلمی، دبیری و استاد دانشگاهی که علی القاعده ایرادی ندارد. در اینجا صحبت سر برخی شغل هایی است که اساسا کار زنان نیست و غیر آنها می توانند انجام دهند. در صورت نگاه مثبت به این سخنان، اگر جایی نیاز باشد و کمبود وجود داشته باشد، حضور زنان اشکال شرعی، اخلاقی و عرفی ندارد؛ حد و حدود را رعایت کنند و انجام شود.

پویا در توضیح موضوع از زاویه ای دیگر بیان کرد: در جامعه ای که مسأله بیکاری و مشکلات مختلف اجتماعی و فرهنگی مطرح است، در کارهایی که بیشتر مخصوص آقایان است و جنبه اجتماعی آن بیشتر توجه را به آقایان جلب می کند، خوب است تا آنجا که نیاز توسط آقایان برطرف می شود، ابتدا آنها اولویت داشته باشند؛ بعد هم اگر نیازی باشد، خانم ها بتوانند مشارکت کنند. این نه اشکال اخلاقی و نه شرعی دارد، به شرطی که حد و حدود را رعایت کند.

او درباره دیدگاه امام(ره) درباره حضور زنان در اجتماع گفت: نظر ایشان پیش از انقلاب به گونه ای بود که آن را بیان نیز کردند. وقتی در زمان مطرح شدن لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی، مسأله حضور زنان در انتخابات مورد توجه قرار گرفت، امام(ره) به شدت ایستادند و نفی کردند. ایشان در اینجا محکم گفتند نه! آنها می خواستند زن ها را به خیابان ها بکشند. برخی دیگر نیز بعد از انقلاب، همین را مستمسک قرار دارند و شروع کردند به اصرار  که چطور شد آنجا اینگونه فرمودند و حال اینگونه کردند. واقعیت این است که اگر به اصول و اخلاق برگردیم، تفاوتی نکرده است و فقط اوضاع اجتماعی و جامعه ایران تغییر کرد. نظر امام هم به طور مطلق بر عدم حضور خانم ها نبود، به این معنا بود که اگر بخواهند از وجود خانم ها در اجتماع به این بهانه سوءاستفاده کنند، آن را نفی می کنند و جلوی آن هم ایستادند.

معاون پژوهشی مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) ادامه داد: پس از انقلاب اسلامی نیز در جامعه ای که جهان به آن توجه دارد و در انقلابی که همه می خواهند با توجه به آن، دیدگاه اسلام را بدانند، امام محکم ایستادند و گفتند که حضور زنان نه تنها ایرادی ندارد بلکه حتما باید باشد. چرا که خانم ها نیمی از پیکره اجتماع را تشکیل می دهند و حتما باید حضور پیدا کنند. بعد هم تشویق های متعدد فرمودند که در بسیاری از مسایل خانم ها پیشتاز بودند. در طول تاریخ اسلام نیز موارد متعددی مشاهده می شود که خانم ها حضور داشته اند. از قیام امام حسین(ع) گرفته تا عید غدیر و بیعت کردن با پیامبر(ص) و در مسایل اجتماعی مختلف و در صحنه های جنگی که پیامبر داشتند. کمکی که آنها می کردند، نمونه هایی بود که در دوران جنگ و انقلاب اسلامی هم خانم ها همان رسالت را انجام می دادند. امام(ره) هم جز این نفرمودند و نظر دیگری نداشتند.

او با تأکید بر اینکه اگر پشت چنین نگاهی که به تازگی درباره زن ها مطرح شده است، این باشد که زن ها نه تنها نقشی نداشته اند، نقش هم نباید داشته باشند، نگاهی نادرست است، اظهار کرد: در صورت نگاه خوش بینانه نیز معنا همان می شود که گفته شد؛ اینکه در جامعه ای که نیاز کاری و شغلی برای مردان تأمین نشده است، چرا باید خانم ها باشند. اگر پشت آن مطلب، این باشد که سهم، حضور و تلاش زنان نادیده گرفته و زحمات آنها فراموش شود، کاملا اشتباه است و لطمه فراوانی هم به جو داخل جامعه و هم به دین ما می زند که این نگاه را قبول ندارد. از نظر جهانی هم تأثیر مثبتی که نخواهد داشت، بلکه تاثیر منفی نیز به دنبال دارد.

پویا ادامه داد: به طور مثال وقتی در مسأله حجاب مثل برخی مسایل جزیی تر وارد می شویم، چنین برخوردهایی می شود که اصلا اصل این مسأله شرعی و درست زیر سوال می رود. در نتیجه عکس العمل های منفی شروع می شود، از طرفی کسانی که مغرض هستند و می خواهند با این طریق عناد خود را نشان دهند. چنین رویکردهایی نگاه زنان را به دین منفی می کند و زیر سوال می برد. در نتیجه پرسش های فراوانی در ذهن آنها ایجاد می شود که ما خدای ناکرده ابزار بودیم که در انقلاب لازم بوده است از ما استفاده شود و امروز نمی خواهند.

او با بیان اینکه این نگاه ابزاری -چه جنبه ابزاری زمان سابق باشد که امام(ره) اشاره می کردند و چه امروز- تفاوتی ندارد، گفت: این بی اعتبار کردن نگاه دینی به یک مسأله درست است. نه حضرت امام(ره) که آن روشنگری را داشتند، این را می پسندند و نه دین ما چنین مطلبی را ترویج و تشویق کرده است. چنین رفتاری در داخل، عکس العمل هایی منفی ایجاد می کند و در بیرون نیز قطعا دستاویز می شود. دستاویزی برای اینکه در دنیای امروز به این وسیله دین، رفتار ما و رفتار حکومت را به تمسخر بگیرند و بازیچه قرار دهند.