با حضور رباب شهریان در معاونت بانوان وزارت ورزش، بسیاری از مسائل حاشیه‌ای از ورزش بانوان فاصله گرفت و او با انگیزه فراوان خود برای اثبات توانایی‌های بانوان ورزشکار ایرانی به مبارزه با تبعیض جنسیتی و برخی بی‌مهری‌ها نسبت به بانوان پرداخت.
ورزش بانوان ایران از ابتدای فعالیت خود با مشکل‌های زیادی روبه‌رو بوده است. این موضوع هم در زمانی که ورزش با عنوان سازمان تربیت بدنی اداره می‌شد و چه حال که با عنوان وزارت ورزش اداره می‌شود، وجود داشته و دارد.
هریک از مدیران ورزشی و مسئولان بانوان در ابتدای کار خود با شعار "توسعه ورزش بانوان" روی کارآمدند و "کاهش تبعیض جنسیتی" را مهمترین هدف خود عنوان کردند. اما در عمل آن‌چه که همه دیدند، چیزی به غیر از توسعه و کاهش رفع جنسیتی بود. پرداختن به حواشی و برخی موضوع‌های پیش‌وپا افتاده مهمترین موضوعی بود که در گذشته و در بخش بانوان به آن توجه شد.
با حضور رباب شهریان به عنوان معاون بانوان وزارت ورزش همه امیدوار بودند که شرایط تغییر کند و آن‌چه که شنیده بودند را در عمل هم ببینند. عملکرد دوساله او و رضایت نسبی بانوان ورزشکار از او نشان دهنده موفقیت او در این مدت بوده است.
شهریان با حضور در خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) درباره تلاش خود برای اثبات توانایی بانوان ورزشکار ایران و از انگیزه بی‌پایانش برای کار دراین عرصه صحبت کرد. او در سخنان خود تاکید کرد که هیچ گاه از تلاش در بخش بانوان خسته نمی‌شود و روز به روز هم انگیزه‌اش بیشتر می‌شود.
گفت‌وگوی ایسنا با رباب شهریان را در زیر می‌خوانید.
مهمترین موضوع این روزهای ورزش بانوان کسب سهمیه المپیک ریو توسط بانوان است. برخی از ورزشکارانی که در رشته هایشان شانس مناسبی برای کسب نتیجه و حتی مدال در المپیک 2016 ریو دارند از شرایطی که فدراسیون ها برای آن ها فراهم کرده اند رضایت ندارند. آیا وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک نظارتی بر عملکرد فدراسیون ها در خصوص این ورزشکاران دارد یا خیر؟
شهریان: نظر من این است که برای چنین ورزشکارانی باید نظارت ویژه انجام شود و کل برنامه های این بانوان خیلی خاص دیده شود و اولویت اصلی بخش قهرمانی، فعالیت این دختران قرار بگیرد. در واقع میزان توجه فدراسیون ها باید براساس این باشد که چه افرادی کسب سهمیه کرده‌اند و چه کسانی در آستانه کسب سهمیه هستند. باید مسیر درست تعیین شود و مطالبه‌ها و نیازهای این بانوان به خوبی دیده شود. تلاش ما به عنوان یکی از متولیان ورزش کشور این است که شرایطی را فراهم کنیم که ورزشکاران بی‌انگیزه و به فکر مسائل حاشیه‌ای نباشند. این ورزشکاران باید به راحتی به موضوع‌های تخصصی و فنی خود فکر کنند. قطعا ما برای رسیدن به چشم اندازی که هر یک از ورزشکاران‌مان برای خودشان در نظر گرفته‌اند کمک و شرایط لازم را فراهم می کنیم.
یکی از مشکلات در بخش بانوان به خصوص افرادی که برای حضور و نتیجه گرفتن در المپیک تلاش می‌کنند به کارگیری مربی خارجی است. آیا شما برنامه‌ای برای رفع این مشکل و حضور مربیان خارجی برای بانوان دارید یا خیر؟
شهریان:بحث مربی خارجی را من از ماه‌ها پیش و تقریبا اوایل سال با فدراسیون‌ها هماهنگ کردم و نشست‌هایی هم در این باره داشتیم. من به تمام آنها گفتم هر فدراسیونی که به مربی خارجی نیاز دارد به ما اعلام کند و شخص من از به کارگیری مربی خارجی برای بانوان کاملا حمایت می‌کنم. برخی از رشته‌ها بررسی لازم را انجام دادند و به ما گفتند که احتیاجی به مربی خارجی نداریم. برای مثال مریم طوسی یکی از افرادی بود که او را برای به کارگیری مربی خارجی در نظر داشتیم اما به دلیل شرایط فدراسیون دوومیدانی و جابه جایی سرپرست و برگزاری انتخابات کار با مشکل روبه رو شد. بعضی مواقع مشکل فقط بانوان نیستند و شرایط ویژه‌ای در فدراسیون‌ها وجود دارد که تا یک سری مسائل حل شود، زمان می‌برد.
مریم طوسی یکی از شانس‌های خوب ایران در دوومیدانی برای کسب سهمیه المپیک است. با این حال برنامه‌هایش خیلی دیر شروع شد.
شهریان: ما برای مریم طوسی برنامه ویژه‌ای داریم و من حتی در این باره با آقای کیهانی هم صحبت کردم. تلاش ما این است که یک مربی خوب برای او بیاوریم و یا اینکه طوسی در کمپ‌های مشترک خارجی حضور داشته باشد تا این شرایط بتواند بر عملکردش اثرگذار باشد. قطعا به زودی برای خانم‌هایی که امید کسب سهمیه دارند برنامه و نشستی داریم و طوسی هم جزو کسانی است که حتما باید برای او برنامه داشته باشیم. من به طوسی گفتم که خودش هم بررسی لازم را انجام بدهد و اگر احتیاج به مربی داشت شخصی را که کارنامه خوبی دارد به ما معرفی کند، تا ما هم با بررسی شرایط به او کمک کنیم. در کل تلاش ما این است که برنامه های طوسی به سمتی برود که حتما سهمیه کسب کند.
لیلا رجبی دیگر ملی پوش دوومیدانی که سهمیه المپیک را کسب کرده چند هفته پیش از شرایط خود اظهار نارضایتی کرد و حتی تصمیم گرفت که در المپیک شرکت نکند و ورزش حرفه ای را کنار بگذارد.
شهریان: بعد از این تصمیم من جلسه‌ای با او داشتم و خیلی صحبت کردیم. خوشبختانه او به تمرین‌ها بازگشت و در صحبت تلفنی که با هم داشتیم اعلام کرد که صحبت‌هایم بسیار تاثیرگذار است. من به لیلا رجبی گفتم: ((که تو فقط برای خودت نیستی چراکه برای زنان و دختران جامعه الگو هستی. تو کاری در دوومیدانی انجام دادی که پیش از این نبوده و قرار است که پرچم ایران را در دنیا به اهتزاز در بیاوری و نقش و جایگاه بزرگی در ورزش ایران داری. کار تو بزرگ است چرا که آدم بزرگی هستی. )) مشکلات وجود دارد اما اگر بخواهیم این گونه رفتار کنیم درست نیست و بی‌انگیزگی زیاد می‌شود. ما بایدکاری کنیم که در بین بانوان ما چنین بی‌انگیزگی وجود نداشته باشد. من حتی تمرین‌های الهه احمدی و سایر بچه‌ها را هم از نزدیک نگاه می‌کنم تا تعامل بهتری با آنها داشته باشیم و هر لحظه از وضعیت آنها باخبر شویم. با این کار هر مشکلی که وجود داشته باشد می‌توانیم به موقع حل کنیم. دو نکته که در راه المپیک مهم است سرمایه و زمان است. ما باید به این سرمایه‌ها توجه داشته باشیم و زمان را از دست ندهیم.
همه عوامل بی‌انگیزگی در ورزش بانوان وجود دارد...
شهریان: باید این را قبول کنیم که ما بانوان باید تلاش و مبارزه بیشتری کنیم تا به هدفمان برسیم چرا که مسیرمان به همواری مردان نیست. هرچند که همه مسئولان تلاش می‌کنند که راه هموارتر از گذشته شود. خوشبختانه کارهایی که ما انجام دادیم تاثیر داشته و اکثر افراد از شرایط ایجاد شده رضایت دارند.
بانوانی که سهمیه المپیک را کسب کردند حقوق مصوب را دریافت می کنند؟
شهریان: در دیدارمان با بانوان المپیکی درباره حقوق صحبت شد و قرار شد که پیگیری لازم در این باره صورت بگیرد. برخی از بچه‌ها گفتند که این حقوق را نصفه دریافت کرده‌اند. قرار براین شد که نواب رییس بانوان بررسی لازم را انجام بدهند و اگر کسی حقوق را نگرفته به آنها پرداخت شود. قول هایی که به دختران المپیکی و بقیه کسانی که در آستانه المپیکی شدن هستند دادهایم را حتما عملی می‌کنیم. ما به تمام نواب رییس دستور دادهایم که پیگیری کنند و گزارش لازم را به ما بدهند.
با وجود انتظاراتی که وجود داشت بانوان قایقران آب‌های آرام موفق به گرفتن سهمیه المپیک نشدند.
شهریان: درست است. ما انتظار داشتیم که بتوانیم سهمیه بگیریم. فدراسیون یک‌سری مباحث را به ما اعلام کرده و امید دادند که شرایط بهتر شود. اعلام کردند که یک‌سری مسائل در اندونزی رخ داده و حواشی و مشکلاتی بوده که نتوانستند خوب ظاهر شوند. به همین خاطر من نمی‌توانم خیلی قضاوت کنم اما باز هم از ما فرصت خواستند و منتظریم ببینیم در فر‌صت‌های آتی چه می‌کنند.
آیا امیدی برای کسب مدال در بخش بانوان در المپیک ریو دارید؟
شهریان: بله.یکی از آرزوهای من این است که امیدوارم تحقق پیدا کند. چون یک پروسه 30 ساله را شروع کردم و دوست دارم به این آرزویم برسم. ان‌شا‌ء‌الله بانوان ما به مدال و حتی قهرمانی در المپیک برسند.
تقریبا می توان گفت بانوان ایران در بازی‌های المپیک دو شانس کسب مدال دارند. در صورتی که این اتفاق رخ بدهد پاداش ویژه‌ای برای آنها درنظر می‌گیرید یا خیر؟ در هرصورت اولین مدال بانوان در المپیک به دست می آید.
شهریان: من موضوع را این گونه نگاه نمی‌کنم و نمی‌خواهم بانوان احساس کنند که به این شکل متمایز هستند. سیاست هایمان مهم هستند و سیاست ما حمایت از ورزش بانوان است. این توجه همه جا مشخص است. رییس جمهور در ماه رمضان درباره چه چیزی سخنرانی کرد؟ تمام صحبت ها در مورد بانوان و مدال ها و جایگاه آن ها بود. این برای ما خیلی ارزشمند است اما به هرحال یک سری استلزامات قانونی و یک سری چارچوب‌ها وجود دارد. ما به دنبال این هستیم که استلزاماتی را به کار بگیریم که هم بانوان و هم آقایان مورد توجه باشند و موضوع را خیلی خاص نکنیم. اما این موضوع را هم مدنظر داریم که برخی از نهادهای مرتبط با زنان ممکن است نگاه ویژه‌تری به مدال ها و عناوین بانوان داشته باشد که این موضوع مشکل خاصی ندارد. اما در ساختار ورزش نگاه ما یکسان است. کمیته ملی المپیک اعلام کرده به هرشخصی که سهمیه بگیرد 10 میلیون پاداش می‌دهد و خانم و آقا ندارد. اگر ما این کار را انجام دهیم از طرف آقایان اعتراض صورت می‌گیرد و شاید بگویند کار خانم‌ها راحت‌تر بوده است. من نمی خواهم چنین نگاهی باشد و به دنبال نگاه متوازن هستم. اما همان طور که گفتم به دنبال این هستیم که خارج از سیستم قانونی شرایطی را فراهم کنیم که به بانوان توجهی صورت بگیرد.
شرایط در رشته های غیرالمپیکی چگونه است؟ شرایط بانوان در رشتههای تیمی خیلی مناسب نیست و نتایجی که در این رشته ها رقم می خورد اصلا قابل قبول نیست. برنامه وزارت و کمیته ملی المپیک برای این رشته ها چیست؟
شهریان: من قبول دارم که رشتههای تیمی ما نسبت به انفرادی‌ها ضعیف‌تر هستند. رشته‌هایی که بانوان ما در حال حاضرافتخارآفرینی می‌کنند انفرادی است. با این حال وضعیت بانوان ما در رشته‌هایی مثل هندبال، بسکتبال و فو‌تبا‌ل به مانند زمانی است که همین رشته ها در بخش مردان کار خودشان را آغاز کردند. شش سال پیش والیبال ما در آسیا و جهان کجا بود؟ برای بانوان هم شرایط همین گونه است. البته باید به بانوان در این رشته ها توجه بیشتری صورت بگیرد. مراحل آوردن مربی خارجی در والیبال طی شده و شخصا توقعم از والیبال بیش از آن چیزی است که در حال حاضر وجود دارد چرا که بانوان پیش از انقلاب در این رشته فعال بوده اند و ما متخصصان زیادی در والیبال داریم.
به نظر شما نیروهای بومی برای پیش برد اهداف در چنین رشته هایی وجود دارد؟
شهریان: از نظر من زنان در عرصه ورزش حضور گسترده ای دارند و این توانمندی را دارند که برای کارها از آنها استفاده کنیم. مربیان و داوران ما به مانند ورزشکاران این توانمندی را دارند که در صورت فراهم بودن شرایط به موفقیت برسند و حتی در سطح جهانی مطرح باشند. ما حتی در برخی از رشته ها افرادی را داریم که در رشته های مختلف بین المللی هستند. ارتقای دانش و آگاهی داوران و مربیان ما یکی از سیاست هایی است که دنبال می کنیم و امیدواریم که بتوانیم به این هدفمان برسیم.
اصلاح جایگاه نواب رییس بانوان در اساسنامه فدراسیون‌ها یکی از اهدافی است که در وزارت خانه دنبال می شود. تلاش های شما تا چه حد موفقیت آمیز بوده است؟
شهریان: در بحث بانوان کارگروه تشکیل دادیم و همه موارد از جمله جایگاه نواب رییس بانوان، شرح وظایف آنها و پیشنهادها درباره اصلاح اساسنامه را در آن بررسی کردیم. تغییر و اصلاح اساسنامه بیش از 10 سال است که دربرنامه ها هست. باتوجه به بندهای مختلفی که وجود دارد تغییر در برخی موارد سطحی و در برخی عمیق تر است و باید از کانال های مختلفی بررسی شود و این موضوع به هماهنگی و تعاملات بیشتری نیازمند است. متاسفانه این موضوع زمان بر است و یکی از اولویت های ما هم همین است. با این حال موضوعی است که باید به آن پرداخته شود. در این رابطه ما به یک سری نقطه نظرات هم رسیده ایم که باید بررسی بیشتری در آن صورت بگیرد. ما به دنبال اصلاح جایگاه حقوقی نواب رییس بانوان هستیم اما این که گفته می شود آن ها دیده نمی شوند را قبول ندارم.
بنابراین نامناسب بودن جایگاه نواب رییس بانوان را قبول ندارید؟
شهریان: به نظرم نواب رییس بانوان جایگاه خوبی دارند اما باورم این است که اگر استلزاماتی هم وجود داشته باشد خیلی قوی تر می شوند. بانوانی که در حال حاضر به عنوان نایب رییس بانوان حضور دارند توانمندی خوبی دارند و کار خودشان را پیش می‌برند. ما پیگیر چنین مسائلی هستیم چرا که وقتی نهاد ریاست جمهوری درباره ایجاد شرایط متوازن صحبت می‌کند بعد از آن از ما گزارش می خواهد و می پرسند که در فدراسیون ها و اداره کل ها چه کارهایی انجام شده است. بنابراین مسئولان و متولیان می دانند که باید برای خانم ها کار کنند تا حداقل جواب مطالبات را بدهند و بگویند که در این بخش چه فعالیت هایی را انجام داده اند. لذا این باور، اعتقاد و دیدگاه کاملا برای ایجاد شرایط متوازن و مساوی برای خانم ها و آقایان وجود دارد. ان‌شا‌ء‌الله این اساسنامه هم که اصلاح شود ما شاهد رشد بسیار گسترده تری در ورزش بانوان خواهیم بود.
در برخی از فدراسیون‌ها ما شاهد این بودیم که در مدت زمان کمی نایب رییس بانوان بارها تغییر کرده است. با شرایطی که ورزش بانوان دارد ایجاد چنین شرایطی مشکل های بیشتری ایجاد می کند. علت این اتفاق ها چیست؟
شهریان: کار در جایگاه نواب رییس بانوان در فدراسیون ها کار سختی است و خود نایب رییس باید قبول کند که به جایگاهی می رود که برخی اختیارات اساسنامه ای وجود ندارد و براین اساس باید تلاش و پیگیری بیشتری کند. نایب رییس باید صبر و توان داشته باشد و بپذیرد که نمی‌شود به راحتی کار کرد و می‌داند که امکان دارد مخالفت‌هایی با او وجود داشته باشد. در کار این امکان وجود دارد که دیدگاه های مختلفی باشد اما باید برای رشد و توسعه ورزش بانوان تعامل را ایجاد کرد. نباید زمانی که با دیدگاه مخالف روبه رو شدیم وارد بحث شویم. اعتقاد من این است که با این کارها نمی توان در فدراسیون پیش رفت. نایب رییس نباید معتقد باشد که من نقطه نظرم را می‌گویم اگر انجام شد که هیچ و اگر انجام نشد میدان را خالی کنم و این موضوع همین طور در نفرات بعدی تکرار شود. اینگونه نمی‌توان کار کرد. به هرحال نایب رییس بانوان باید از نظر مدیریتی تعامل لازم را داشته باشد و بتواند یک مجموعه را با خودش همراه کند. گاهی اوقات با ایجاد تغییر نایب رییس کاملا می‌توان اصلاحات مدیریتی را متوجه شد.
با این شرایط مقصر اصلی چنین اتفاق های نواب رییس بانوان هستند.
شهریان: نایب رییس بانوان حتما باید با رییس تعامل داشته باشد. اگر تعامل لازم وجود نداشته باشد رشته مورد نظر ضربه می خورد و ضرر می کند. نظر من این است که نایب رییس و رییس فدراسیون باید با هم کار کنند. نواب رییس نیز باید براساس سیاست های فدراسیون و وزارت ورزش پیش بروند. نکته‌ای که باید در مدیریت ورزش بانوان به خصوص نواب رییس وجود داشته باشد که به نظرم وجود هم دارد این است که باید عشق به این کار باشد و ورزش بانوان دغدغه مدیران زن باشد. اگر فردی نگاهش به جایگاه خود فقط براساس نگاه شغلی باشد و پیش خودش بگوید که من این موضوع را گفتم اما نشد بنابراین دیگر کاری ندارم را من نمی پذیرم. در چنین شرایطی کار سخت می شود. اگر کسی جایگاه خود را به خوبی بشناسد و از محیط، فضا و قوانین آگاهی لازم را داشته باشد بهتر می تواند باموضوعات کنار بیاید.
آیا شما به این نکته اعتقاد داریم که گوشه ای از مشکلات ورزش بانوان خود زنان هستند؟
شهریان: مشکل ورزش بانوان خود زنان نیستند. مشکل ورزش بانوان این است که باید فضای بیشتری برای آنها ایجاد شود. مدتی پیش به من گفتند که چرا تنها دو رییس فدراسیون خانم داریم؟ من هم جواب دادم که نگاه کنید چند خانم در مجامع و انتخابات شرکت می‌کنند و رای می‌دهند؟ بالاخره باید در موضوع‌های ریاستی خانم ها کمی منطقی به موضوع نگاه کنیم. باید یک پایه‌ای باشد که منتج به این شود که یک خانمی رییس فدراسیون شود. ما می‌بینیم که اکثر روسای هیات‌های ما آقا هستند و وقتی به مجامع می‌آیند شاید در هر فدراسیون دو خانم وجود داشته باشد. در حال حاضر وزارت ورزش به دنبال این است که روی قانونمندی ها کار کند و ابتدا باید از رییس هیات‌ها شروع کنیم و اول این باور توانمندی و اعتماد به نفس وجود باشد. خوشبختانه بانوان ما شایستگی را دارند و به خاطر مستقل بودن زنان ایرانی به شایستگی آنها در مسائل اجرایی ورزش باور داریم.
وزارت ورزش برای حضور بیشتر زنان در بحث های مدیریتی چه کارهایی را انجام داده است؟
شهریان: در هرصورت برای به وجود آمدن شرایطی برای حضور بیشتر زنان در مدیریت ورزش برخی مباحث قانونی نیز وجود دارد. در حال حاضر در اساسنامه فدراسیون ها و آیین نامه هیات ها برخی موضوع ها را ایجاد کردیم تا تعداد خانم های حاضر در مجامع را بیشتر کنیم. در اساسنامه آمده است که در محامع فدراسیون ها اگر دو ورزشکار باید حضور داشته باشند یکی از آن ها حتما باید خانم باشد و این موضوع در بخش های دیگر هم وجود دارد. همان طور که گفتم باید شرایطی را فراهم کنیم که نیازمند فرآیند است. این موضوع را باید مدنظر قرار بدهیم که این مشکل ها فقط در ایران نیست بلکه در تمام دنیا شرایط اینگونه است. اگر کمیته های ملی المپیک را در دنیا بررسی کنیم متوجه می‌شویم که از 17 نفر فقط دو نفر خانم هستند بنابراین این یک موضوع کلی است.
به لحاظ شخصیتی و رفتاری بانوان چقدر می‌توانند در ورزش مدیر باشند؟
شهریان: من اعتقاد دارم که بانوان ما با این روحیه می توانند باعث رشد ورزش شوند چون ورزش بانوان در اجرا از آقایان مستقل است. اگر رویدادهای بین‌المللی خانم ها را نگاه کنید می بینید که خانم‌ها خیلی راحت کار می‌کنند و به خوبی ر‌قا‌بت ها را برگزار می‌کنند. این استقلال در فعالیت‌های بانوان این توانمندی را به آنها داده که بتوانند در بحث های اجرایی بدون مشکل کار کنند. در بخش بانوان نیروی انسانی متخصص داریم و آن ها آمادگی مدیریت را دارند. باید شرایط لازم ایجاد شود که زنان و دختران ما بتوانند در این عرصه وارد شوند. خوشبختانه در ابتدای این دولت ما یک رییس فدراسیون زن داشتیم اما الان دو رییس فدراسیون خانم داریم. حتی الان در تمام انتخابات‌ها می‌بینید که کاندیدای زن و در بسیاری از هیات‌ها رییس زن داریم که این یک گام به جلو است. این در اصل نشان می‌دهد که ما به جلو حرکت می‌کنیم و اگر شرایط فراهم شود می‌توانیم بهتر هم شویم.
یکی از شعارهای دولت و وزارت ورزش کاهش تبعیض جنسیتی بود. این موضوع تا چه حدی عملی شده و شما چه قدر موفق شدید که آن را اجرایی کنید؟
شهریان: ما در ورزش بسیار موفق بودیم. این که من می گویم به این دلیل است که در ورزش به جنبه‌های مختلف نگاه می‌کنیم و متوجه می شویم که موفق بوده‌ایم. اگر همین الان ورزشکاران سازمان یافته به خصوص در بخش همگانی را نگاه کنیم متوجه می شویم که تقریبا دو سوم آنها خانم هستند. می‌خواهم بگویم که از لحاظ مشارکت عمومی و توسعه ورزش و حضور بانوان در بحث‌های همگانی شاهد حضور پررنگ خانم‌ها هستیم. ما از نظر ساختاری ممکن است خیلی نتوانیم معاون بانوان زیاد کنیم و گسترده کنیم اما سیاست های دولت حضور بیشتر بانوان است. با این حال از زمانی که وزیر ورزش روی کار آمده است تمام مسئولان ورزش بانوان استان را با حفظ سمت مشاور مدیر کل کرد. چرا؟ چون مدیر کل حتما باید این مشاور را در کنار خود داشته باشد و در سیاستگذاری‌ها و تصمیم گیری ها از او استفاده کند به این ترتیب مشارکت بانوان در بحث های مدیریتی بیشتر از گذشته شده است. الان در حوزه معاونت پشتیبانی و ساختار هم به دنبال ایجاد معاونت هستیم اما بازهم باید بگویم که این کارها زمان بر است.
وزیر ورزش در یکی از صحبت های خود اعلام کرد که برخی از تعصب ها مانع رشد ورزش بانوان شده است. نظر شما چیست؟ آیا برنامه ای برای کاهش و از بین بردن این تعصب ها و موانع دارید؟
شهریان: شاید شرایط یکسانی در استان ها برای ورزش بانوان نباشد و ما نمی توانیم یک نسخه را برای ورزش بانوان تجویز کنیم و بگوییم باید آن را در همه جا ایجاد کنیم اما یک سیاست کلی وجود دارد و آن اینکه هدفمان این است که جامعه مخاطب ما که زنان هستند به سمت ورزش بیایند و جذب ورزش شوند. باید مشارکت آن ها در ورزش بیشتر شود. شاید مهمترین مسئولیت ذاتی که وزارت ورزش هم به دنبال آن است بحث سالم سازی ست. بحثی که مقام معظم رهبری هم در فرمایشاتشان می‌گویند. مثلا ایجاد جامعه سالم و پر نشاط در بحث همگانی یکی از این هدف هاست. به نظر من هم محور موضوع ورزش همگانی زنان هستنند. به نظر من اگر زنان ورزش نکنند ما نمی توانیم درباره همگانی شدن ورزش صحبتی کنیم.
ما معاونت فرهنگی داریم که در کنار تمامی فعالیت‌های فرهنگی در بحث بانوان هم برنامه‌های فرهنگی ویژه دارد. در وزارت خانه نگاهی وجود دارد که ورزش را از تک بعدی بودن خارج کند یعنی سعی می‌کنیم در کنار فعالیت‌های ورزشی به موضوعات فرهنگی بانوان هم بپردازیم. ضمنا موضوعات بانوان حساسیت‌ها و فرایندهای خاص خود را دارد. وزارت ورزش و جوانان سیاستگذاری اش این است که بتواند ضمن این که مشارکت بیشتر خانم‌ها را دارد و بانوان افتخارآفرینی می‌کنند به موضوع‌های ارزشی، فرهنگی و مسائل ملی بانوان هم توجه لازم را داشته باشد که این موضوع در استان‌ها و جایگاه‌های مختلف متفاوت است.
آیا از عملکرد رباب شهریان در وزارت ورزش راضی هستید؟ چه نمره ای به عملکردتان می دهید؟
شهریان: در موضوع مربوط بانوان من این قول را می‌دهم که مجموعه ای که مسئولیت بانوان را در اختیار دارد و شخص من که سال ها در بخش بانوان است تمام تلاش خود را برای اینکه این بخش به جایگاه خوب برسد انجام می دهد. سعی ما بر این است که از فرصت داده شده نهایت استفاده را ببریم اما ورزش بانوان به خاطر فاصله تاریخی که با بخش مردان دارد ممکن است در رشتههای مختلف ورزشی از شرایط مطلوب دور باشد، لذا ما اصلا به خودمان نمره نمی‌دهیم. درضمن الان دیگر نمره نمی دهند و فقط ستاره می دهند(باخنده). همه ما همت می‌کنیم تا کارهایی که قبل نتوانستیم انجام بدهیم را عملی کنیم و به چشم انداز تعیین شده‌مان نزدیک تر شویم. در این دولت خیلی از اتفاق هایی که در ورزش بانوان افتاده برای نخستین بار بوده و این نشان می‌دهد که پشت این موفقیت‌ها و تلاش‌ها مسئولان ورزش هستند که حمایت کافی را انجام می‌دهند.
شما به عنوان یک خانم و مادر خانواده سال‌ها در پست‌های مختلف حضور داشتید. کار شما مبارزه کردن است. از اینکه سال‌ها برای اثبات توانمندی بانوان تلاش کردید خسته نشده‌اید؟
شهریان: اصلا خسته نشدم، چون شغلم، عشقم است. این شغل دغدغه فکری من است. وقتی شما راجع به یک موضوعی دغدغه فکری دارید همه چیز را برای آن می‌گذارید. من واقعا شغلم دغدغه فکری‌ام است. یعنی اصلا هیچ چیز آزارم نمی‌دهد و مبارزه می‌کنم. برخی دوستان در شورای برون مرزی وقتی می‌خواهند من را اذیت کنند به شوخی می‌گویند خانم‌ها به این مسابقه یا اردو نروند. من هم خیلی سریع می گویم چرا نباید بروند؟ من برای این دفاع می‌کنم که شغلم همه چیز است. وقتی نتیجه و تبلور کارم را در موفقیت افرادی مثل زهرا نعمتی می‌بینیم، وقتی مدال می‌گیریم و به سهمیه می‌رسیم تمام خستگی ام رفع می‌شود و برای 100 سال آینده هم انگیزه می‌گیرم.
از فرزندان شما کسی در ورزش حضور دارد؟
شهریان: نه دختر و نه پسرم هیچ یک به ورزش نیامدند در واقع زمانی که من را دیدند اصلا نیامدند.