زنان در انتخابات هفتم اسفندماه صرفنظر از طبقه اجتماعی خویش خواستار مطالباتی از سوی نمایندههای منتخبشان در مجلس دهم بودند، مطالباتی که طی سالهای گذشته فراموش شده یا جدی گرفته نشد.
حتی گاه علیه آنها قانونهایی نیز اعمال شد که به موضعگیریهای فراوانی از سوی آنان نسبت به وکلایشا ن در مجلس منتهی شد. از این رو همانطور که اصلاحطلبان و اعتدالگرایان پیش از این نیز بارها اعلام کردند مهمترین اقدام این جریان پس از ورود به مجلس دهم در جهت رفع تبعیضهای موجود و نابرابری نسبت به زنان خواهد بود و باید برای تحقق این مهم درسهایی نیز از مجالس کنونی و هشتم گرفت. زیرا گرچه در مجلس نهم نیز فعالیتهایی در حوزه زنان در راستای تصویب برخی قوانین صورت گرفته و نباید هم آن را منکر شد، اما مساله حائز اهمیت در تفاوت نگاه عمومی جامعه زنان با نگاه بانوان نماینده مجالس هشتم و نهم بوده است. نشستن زنان در خانه و صرفا پرداختن به امور خانه و شوهرداری نه تنها تاکنون در هیچ مجلسی مطرح نبوده بلکه به جد در جهت نقض حقوق اجتماعی و سیاسی زنان مطرح شده و دلخوریهایی از سوی جامعه زنان نسبت به عملکرد نمایندههای زن فراهم آورد. از این رو باید در موضعگیریها نسبت به مساله زنان دقت لازم صورت بپذیرد. امروز باید برای جبران صدمات و آسیبهایی که به زنان به خاطر نادیده گرفتن حقوق آنها در مجالس هشتم و نهم صورت گرفت گامهای اساسی انجام بگیرد. بانوان نماینده در مجلس نهم معتقد بودند مساله زنان سهمیهبندی و سهمخواهی نیست، اما در این اواخر خود در مقابل مطالبات زنان و کنشگری جامعه زنان قرار گرفته و اعلام کردند که چون تعدادمان در مجلس اندک بود نتوانستیم آقایان را متقاعد کنیم که به نفع زنان تصمیماتی لحاظ کنند. امروز این باور و درک عمومی نسبت به حقوق زنان به وجود آمده که باید برای تحقق خواستههای زنان اقدام جدی انجام شود. خوشبختانه امروز این تجربه حاصل شده که نیازهای زنان چیست و این مطالبات در مجلس باید چگونه پیگیری شود. به همین علت امید میرود که در مجلس دهم با پیگیری مطالبات زنان در قوه تقنینی از منظر کیفی و کمی با تفکر و اندیشه حل مشکلات ریشهای زنان حاصل شود. امید میرود بانوان نماینده مجلس دهم بتوانند اقدامات شایستهای نسبت به امور زنان و مطالبات آنها انجام داده و گامهای لازم را بردارند.