رئیس جمعیت هلال‌احمر با استناد به داده‌های به‌دست آمده از ١٤١ کشور آسیب‌دیده از حوادث در سال‌های ١٩٨١ تا ٢٠٠٢، گفت: متاسفانه زنان و کودکان ١٤ بار بیشتر از مردان در معرض مرگ در زمان وقوع حوادث و سوانح قرار دارند.
دکتر سیدامیرمحسن ضیائی در نخستین سمپوزیوم مشترک ایران و ژاپن با موضوع «زنان، صلح و توسعه پایدار» درباره نقش زنان در مدیریت بحران، گفت: حوادث و سوانح هر ساله زندگی میلیون‌ها تن در جهان را تحت تاثیرات منفی قرار می‌دهد، اما در این میان برخی افراد و گروه‌ها از جمله زنان، کودکان، کهنسالان، معلولان، پناهندگان و ... بیش از دیگران تحت تاثیر آثار منفی حوادث قرار می‌گیرند.
وی با اشاره به این که با توجه به آسیب‌پذیری بیشتر زنان از سوانح و حوادث، هم‌اکنون نقش زنان در مدیریت بحران بیش از گذشته مورد توجه نهادهای مسئول مدیریت بحران و کاهش خطر در جوامع مختلف قرار گرفته است، خاطرنشان کرد: در سند «سندای» که جامع‌ترین و مهم‌ترین سند برای کاهش خطر و مدیریت بحران است، بر این مهم تاکید شده که کاهش خطر بلایا مستلزم رویکردهای پیشگیرانه وسیع و مردم محورتر است و علاوه بر نقش راهبردی، تقنینی و هماهنگی دولت‌ها باید ذی‌نفعان از جمله زنان و کودکان و نوجوانان، افراد معلول، فقیر، مهاجران، مردم بومی، داوطلبان، صاحبان حرف و مشاغل و کهنسالان در طراحی و اجرای سیاست‌ها و برنامه‌ها و استانداردها، ارتباط و مشارکت داشته باشند.
نقش کلیدی زنان در موفقیت برنامه‌های مدیریت بحران
رئیس جمعیت هلال‌احمر تاکید کرد: زنان نقش بنیادی و تعیین‌کننده‌ای در تقویت ابعاد اجتماعی مدیریت بحران و در نتیجه موفقیت سیاست‌ها و برنامه‌های کوتاه و بلندمدت پیشگیری و کاهش ریسک و آثار منفی حوادث و سوانح داشته و علاوه بر آن نقش کلیدی در برنامه‌ریزی و اجرای مدیریت بحران ایفا می‌کنند. بر این اساس موضوع زنان و مدیریت بحران باید در دو سطح زنان به عنوان گروه‌های آسیب‌پذیر خاص در سوانح و حوادث و زنان به عنوان عوامل اساسی پیشگیری و کاهش خطر بلایا و مدیریت بحران مورد توجه قرار گیرد.
ضیایی عنوان کرد: زنان به عنوان بخش مهم سرمایه اجتماعی، نقش اساسی در تقویت همبستگی اجتماعی و تقویت پیوستگی اجتماعی ایفا می‌کنند و این مهم تاثیر شگرفی بر مفهوم فرهنگ ایمنی در سطح زندگی فردی و اجتماعی دارد.
بنابر اعلام روابط عمومی جمعیت هلال احمر، وی گفت: نقش زنان در حوزه مدیریت بحران محدود به وقوع حوادث طبیعی بزرگ نیست، بلکه ظرفیت‌ها و توانایی‌های ذاتی زنان کمک بزرگ و تاثیرگذاری به پیشگیری و کاهش همه آسیب‌پذیری‌ها و چالش‌های اجتماعی و کمک در جهت کاهش فقر، رفع بی‌سوادی، پیشگیری و رفع اعتیاد، حمایت از کودکان بی‌سرپرست و خیابانی، پاسداری و احیای محیط زیست و مانند آن دارد.