زهره آشتیانی
پارلمان مشورتی زنان تجربه ای مدرن برای حضور روشمند و هدفمند زنان ایران در عرصه اجتماعی است ، که باید ان را به فال نیک بگیریم و نقطه عطفی برای حرکت جهت تحقق عدالت جنسیتی خواهد بود . طبق ماده ٣١ سند چشم انداز ششم توسعه، تقویت ساختار حوزه زنان و خانواده با رویکرد تحقق عدالت جنسیتی در سیاست‌ها و برنامه ها باید محقق گردد و تشکیل پارلمان مشورتی زنان می تواند یک گام برای حرکت در راستای تحقق این سند باشد.
در واقع آنچه مبرهن است اینکه در ایجاد پارلمان زنان اسناد فرادستی همچون سند چشم‌انداز و قانون اساسی ملاک عمل بوده و اقدامی مهم برای اجماع نظر مسولانه در سطح محلی و منطقه ای بر روی مسائل حوزه زنان و خانواده و تضمین ضمانت اجرایی مصوبات و برنامه های راهبردی در نظام شورای برنامه ریزی استانی برای حل مسایل این حوزه در سیر تحولات کشور است که به تقویت فرایند نظام برنامه ریزی و سیاست گذاری های کلان در این حوزه نیز کمک کند.
بی شک همواره نسخه کلان ملی نمی تواند رافع تمام مشکلات اقشار مختلف زنان بنابر ویژگی های قومیتی ، مذهبی و سنتی و اقلیمی باشد و لذا پارلمان مشورتی زنان فرصتی است برای انکه مطالبات جامعه زنان بومی سازی شده و متناسب با ویژگی های منطقه ای راهکارهای مناسب برای آنها تدوین شود.
قطعا تقویت و توسعه پارلمان های مشورتی زنان می تواند حرکت بخش زنان در تمامی استانها برای طرح مطالبات باشد و انچه مهم است اینکه زنان محلی و منطقه ای فرصتی برای حضور در عرصه تصمیم گیری و رشد در سطح استانی و منطقه ای خواهند یافت که این فرصتی برای تعهد به شایسته سالاری بنابر مداخله زنان نخبه ، دانشگاهی و فعالان نهادهای مدنی در عرصه است و نه تنها موجب انگیزه بخشی به زنان برای تاثیر در حل مسایل خودشان خواهد شد بلکه بستر ارائه راهکارهای بومی برای حل چالش ها و مسائل متناسب با هر منطقه و قشر فراهم خواهد بود .
پذیرش تکثر در تدوین برنامه ملی می تواند مقدمه ای برای نتیجه محوری باشد و باید برای حل مسایل جامعه زنان این تکثر را به رسمیت بشناسیم ، چرا که به طور یقین در مناطق فرودست مشکلات زنان با مناطق دیگر فرق می کند و نمی توان با یک روش و برنامه به مدیریت مطلوب و نتیجه محور پرداخت و باید پارلمان مشورتی زنان به شناسایی منطقه به منطقه مسایل بپردازد تا به راهکار های مناسب برسد . بنابراین پارلمان مشورتی زنان در هر استان می تواند با شناسایی مسایل زنان به دسته بندی الویتها و راهکار متناسب با جامعه محلی بپردازد.
باید گفت که بی شک شناسایی زنان توانمند در سطح استان ها از طریق ساز و کار پارلمان مشورتی می تواند قدمی مهم برای تهیه بانک اطلاعاتی زنان جهت حضور انها در نظام برنامه ریزی و تصمیم گیری کشور باشد و از این طریق می توانیم به افزایش فرصت برابر برای حضور زنان در عرصه پرداخت که این حضور وقتی با راهبرد معین و برنامه مشورتی مناسب همراه شود نقش مهمی در تحقق اهداف برنامه توسعه کشور که همانا تقویت نهاد خانواده و جایگاه زن در آن و استیفای حقوقی شرعی و قانونی زنان در همه عرصه‌ها و توجه ویژه به نقش سازنده آنان است خواهد داشت.
پارلمانهای مشورتی زنان می توانند نقش موثری در شناسایی و حمایت از حضور زنان توانمند در عرصه انتخاباتها داشته باشند که اقدام موثری جهت تقویت رویکرد عدالت جنسیتی در عرصه قانون گذاری ملی و محلی کشور با ظهور در عرصه انتخابات مجلس و شوراها است. لذا در استانه انتخابات مجلس اینده زنان شایسته ای برای حضور در عرصه شناسایی شده و بستر مناسب برای رقابت در فرصتی عادلانه فراهم می شود .
با نگاهی به تجربه کشورهای مختلف دنیا مانند هند و یا پاکستان می گویم که شبکه سازی از نهادهای مدنی حوزه زنان و خانواده اقدامی موثر برای توجه هدفمند به مسائل این حوزه بوده است که اکنون پارلمان مشورتی می تواند این مهم را در دستور کار قرار دهد و با ایجاد شبکه ای منسجم از سازمانهای غیردولتی به تقویت بنیان فکری و مدیریتی این پارلمان و پیشبرد اهداف ملی و محلی این حوزه بپردازد. لذا معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری قطعا بستر اشتراک گذاری این ایده در سایر استانها را فراهم خواهد کرد و به حمایت از توسعه تشکیل پارلمان مشورتی در سایر استانها می پردازد.
تعامل دو سویه میان ما و پارلمانهای مشورتی زنان به عنوان پارلمانهایی محلی و منطقه ای می تواند نقطه عطفی برای تداوم ریل گذاری درست در مسیر حوزه زنان و خانواده باشد.
* دبیر کارگروه رسانه معاونت امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری