رضایتمندی افراد از خود، زندگی، محل تحصیل، درآمد و ... از مهم‌ترین مولفه‌ها برای پیشرفت و نقش‌پذیری آنان در جوامع است؛ موضوعی مهم که جای خالی پژوهش‌هایی درباره این امر به ویژه برای زنان از مدت‌ها قبل احساس می‌شد. معاونت زنان و امور خانواده ریاست جمهوری در چندسال گذشته تحقیقاتی در این خصوص انجام داده و شاخص‌های رضایتمندی زنان از خود و وضعیت زندگی و محیط تحصیل و اطرافشان را بدست آورده است.
رضایت از زندگی با خانواده همچنان درصد بالایی در میان ایرانیان دارد و به عبارتی دیگر اکثر جوانان ایرانی و اعضای یک خانواده همچنان ترجیح می‌دهند که تا پیش از ازدواج در کنار خانواده خود زندگی کرده و پس از آن هم درمیان اعضای خانواده جدید خود باشند. بر اساس پژوهش هایی که از سوی معاونت زنان و امور خانواده ریاست جمهوری در این زمینه انجام شده، شاخص «رضایت از زندگی با خانواده» در همه استانها در سطح بالایی قرار دارد.
نتایج پژوهش‌ها میان زنان و دختران ۱۵ تا ۲۴ ساله نشان می‌دهد که ساکنان استان قزوین با ۹۵/۹۹ درصد بالاترین رضایت از زندگی درکنار خانواده را دارند و در مقابل زنان همدانی در همین بازه سنی نیز با ۸۵/۲۴ درصد در پایین‌ترین رتبه قرار گرفته‌اند؛ رتبه‌ای که البته شاخص آن همچنان بالاست و از علاقه مندی و رضایت زنان ایرانی به زندگی در کنار خانواده حکایت می‌کند.
زنان هرمزگانی بیشتر از سایر زنان ایرانی از زندگی با دوستانشان رضایت دارند
زنان چهارمحال و بختیاری کمترین «میزان رضایت از محل تحصیل» را به خود اختصاص دادند
«رضایت از زندگی با دوستان» نیز شاخص دیگری است که در محاسبه میزان رضایت و وضعیت زندگی زنان در آمارهای منتشر شده توسط معاونت زنان و امور خانواده ریاست جمهوری مورد توجه قرار گرفته است. در این آمار، زنان هرمزگانی ۱۵ تا ۲۴ ساله با ۰۱/ ۸۸ درصد بیش تر از سایر هموطنانشان از زندگی با دوستانشان رضایت دارند و زنان جوان اصفهانی ۱۵ تا ۲۴ نیز با ۷۰/۰۳ درصد در پایین‌ترین رتبه قرار گرفته اند.
زنان ۱۵ تا ۲۴ ساله خراسان جنوبی نیز با ۰۸/ ۹۵ درصد رتبه اول در رضایت از محل تحصیل را به خود اختصاص داده اند. این در حالیست که پایین ترین میزان رضایت از محل تحصیل در کشور نیز با ۶۵/۶۱ درصد به زنان چهارمحال بختیاری تعلق دارد.
بانوان قزوینی با ۷۹.۳۰ درصد سرآمد زنان ایرانی در «رضایت از محیط زندگی»
کمترین میزان «رضایت از درآمد» هم به زنان زنجانی رسید
در شاخص مربوط به رضایت از محیط زندگی، زنان قزوینی با ۳۶ /۷۹ درصد سرآمد هستند و زنان ۱۵ تا ۲۴ ساله ساکن خراسان جنوبی کمترین میزان رضایت از محیط زندگیشان را با ۶۵/۵۸ درصد، دارند.
در شاخص های مربوط به رضایت شغلی نیز زنان ساکن خراسان جنوبی پایین ترین جایگاه را با ۰۴/ ۶۵ درصد به خود اختصاص داده اند. این درحالیست که در شاخص مربوط به رضایت از درآمد، زنان ساکن استان مرکزی با ۵۵/ ۸۰ درصد در بالاترین سطح از رضایت قرار دارند و زنان زنجانی با ۳۷/ ۳۹ درصد از درآمدشان کمترین رضایت را دارند.
شاخص‌های رضایت از زندگی در میان زنان غیر شاغل، فاقد درآمد و غیر محصل نشان دهنده نتایج متفاوتی است. زنان ۱۵ تا ۲۴ ساله غیر محصل آذربایجان غربی با ۷۱/۲۳ درصد بالاترین میزان رضایت از زندگی را در میان این دسته از زنان دارند. زنان سمنانی نیز در همین شاخص با ۴۹ / ۳۱ درصد در پایین ترین رده جدول قرار گرفته اند.
در میان زنان غیر شاغل نیز زنان اردبیلی با ۷۴/۴۹ درصد پایین ترین میزان رضایت از زندگی را در میان هم میهنانشان دارند.
زنان فاقد درآمد لرستانی نیز با ۸۴/ ۹۶ درصد، بیشترین رضایت از زندگی را به خود اختصاص داده‌اند. زنان خراسان شمالی با ۶۹ / ۸۰ درصد نیز دارای پایین ترین رتبه در این شاخص هستند.
«رضایت از خود» نیز شاخصی است که زنان خراسان جنوبی با ۹۳/۳۲ درصد نخستین جایگاه را به در کشور به خود اختصاص داده اند. همچنین زنان اردبیلی با ۸۰/۰۳ درصد کمترین میزان رضایت از خود را دارند.