زنگ ورزش و سلامت دختران دانش آموز در خلاء مربی تربیت بدنی، به درستی زده نمی شود و باعث شده تا چتر اختلالات ساختار قامتی و فقر انگیزشی در تعاملات اجتماعی، بر سر آنان سایه بیاندازد، موضوعی که برنامه ریزی، تعامل و همکاری نهادهای مرتبط در جهت افزایش سلام 

نیمکت های غیر استاندارد و نشستن های طولانی مدت بر روی آنها، در کنار فضای بسته کلاس ها، لزوم توجه به زنگ ورزش در مدارس را دوچندان کرده است. در این میان، دختران به دلیل ساختار فیزیولوژی بدنی خود، نیاز بیشتری به تحرک و نور آفتاب دارند تا دچار پوکی استخوان و فقر حرکت در بزرگسالی مادرانه خود نشوند.

موضوعی که «معصومه ابتکار» معاون رییس جمهوری در امور زنان و خانواده هم در نشستی با وزیر بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی اواخر آبان ماه به آن اشاره کرد و گفت: کم تحرکی دختران عوارض وخیمی برای آینده کشور دارد. دختران ابتدایی در مدرسه که ورزش نمی کنند، در کوچه نیز که نمی توانند بازی کنند، این وضعیت نگران کننده است و آغازگرهمه بیماری ها در بین دختران است.

معاون رییس جمهوری افزود: به عنوان مثال از نظر تحرک فیزیکی دختران بسیار مشکل داریم، ۱۰ سال است دختران کلاس اول تا سوم دبستان معلم ورزش ندارند و هیچ کس هم در کشور صدایش در نیامده است.آموزش ها باید از سطح مدارس ابتدایی شروع شود که در همین راستا، در وزارت بهداشت برنامه ای به عنوان مدارس مروج سلامت شروع شده بود که امیدواریم کامل شود.

**زنگ ورزش، میدان مبارزه با ناهنجاری های قامتی

چاقی مفرط، فقر حرکتی، پوکی استخوان در نتیجه کمبود ویتامین D و در نهایت ایجاد اختلالات ساختار قامتی، بخشی مسایل پیش روی دختران دانش آموزی است که از داشتن زنگ ورزش و مربی تربیت بدنی مناسب محروم هستند.

براساس تحقیقات انجام شده حوزه بهداشت و سلامت در مورد ناهنجاری‌های اسکلتی- عضلانی در کشور، این ناهنجاری گریبان‌گیر نزدیک به ۸۰ درصد دانش‌آموزان دختر و پسر است که در این میان، درصد ناهنجاری در دختران بیش از پسران برآورد شده است. چرا که دانش آموزان پسر، آن را با بازی در کوچه و خیابان یا ورزشگاه‌ها حل می‌کنند اما دختران دانش‌آموز به دلیل فرهنگ حاکم بر جامعه امکان کمتری برای حضور در مجامع عمومی دارند.

بنابراین لازم است در مدارس ساعت‌های بیشتری برای تمرین‌های بدنی و ورزش دختران منظور شود تا شاهد تاثیرات به سزای آن در جسم و روان دختران باشیم.

**افزایش افسردگی های روحی روانی دختران در غفلت مربیان

نبود شور و نشاط نوجوانی، فقر انگیزشی در تعاملات اجتماعی، افسردگی و ناکارآمدی از جمله احساس هایی است که دختران به دلیل نداشتن فضای مناسب برای ورزش و اجبار به گذراندن ساعت ها زمان در کلاس ها و پشت نمیکت های غیر استاندارد کم کم به آن دچار می شوند. حالتی که کمبود یا نبود مربیان تربیت بدنی در مدرسه های دخترانه و تخصصی عمل نکردن در این حوزه، به آن دامن زده است.

حال این که فضای مناسب برای ورزش دختران به مواردی چون تناسب داشتن مدارس با رفع مشکلات حرکتی و فعالیت بدنی دختران و همچنین ایجاد فضای «مَحرم سازی» برای رفع مشکل حجاب دختران در هنگام ورزش وابسته است، مشکلی که در اغلب مدارس کشور شاهد آن هستیم.

به همین بهانه، صورت مساله ورزش دختران پاک می شود غافل از این که وضعیت جسمانی و ساختار قامتی، با سلامت جسمانی و روانی در ارتباط است و فقدان تحرک بدنی و خلاء کار گروهی دختران، افرادی منفعل و منزوی و بدون آموزش مهارت های ایجاد ارتباط و تعامل با دیگران را تحویل جامعه می دهد که در بلند مدت چالش های ناگوارتری به همراه دارد.

**چاره کار؛استعدادیابی و تربیت مربی

پیشرفت‌های صنعتی و تکنولوژی، خدمات ارزنده ای همچون رفاه و راحتی برای انسان ها به ارمغان آورده است اما عوارض متعددی مانند فقر حرکتی، بی تحرکی، چاقی و بسیاری عوارض دیگر را نیز به همراه داشته که باعث ایجاد ناهنجاری‌های بدنی شده است، موضوعی که ساختار بدنی دانش آموزان را هم تهدید می کند. دانش آموزانی که خلاء فعالیت های ورزشی را با حضور افراطی در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی پر می کنند.

در همین راستا، سیستم های آموزش و پرورش جهان رویکرد خود را نسبت به مساله آموزش و پرورش تغییر داده و برای به دست آوردن تمامی قابلیت‌ها و استعدادهای یک فرد، تنها به بررسی ضریب هوشی او نمی پردازند بلکه هوش‌های دیگر مانند هوش بدنی جنبشی وی را هم در نظر می گیرند.

بر همین اساس، زنگ های ورزشی در جهت رشد و پرورش هوش بدنی و حرکتی و استعدادیابی دانش آموزان از اهمیت خاصی برخودار است. توجه به ورزش دختران هم در این نظام آموزشی از اولویت بیشتری برخوردار است چرا که می دانند شرایط بهداشت جسم و روان دختران تعیین کننده سلامت نسل آینده است.

با این اوصاف، برای رفع معضل کنونی ورزش در مدارس به خصوص مدارس دخترانه، لزوم تعامل نظام آموزش و پرورش کشور با شهرداری و باشگاه های ورزشی در جهت فراهم کردن امکان ورزش آسان برای دختران دانش آموز ضرورتی است که نباید از آن غافل ماند تا دختران جامعه ما، در مواجهه با وقایع استرس زای زندگی، دچار افسردگی و ناکارآمدی نشوند و ساختار بدنی مقاومی برای روزهای مادرانه خود داشته باشند.

برگزاری کلاس های آموزشی مهارتی برای مربیان تربیت بدنی و مربیان پرورشی هم نیاز دیگری است که آموزش و پرورش باید در جهت کنار زدن این نیاز، کمر همت ببندد تا دیگر شاهد برنامه های درسی فاقد زنگ ورزش نباشیم.