این مطالعات نشان می دهد، در واقع احتمال اینکه فرزند مادرانی که بیش از 35 ساعت در هفته کار می کنند، تحصیلات عالی را دنبال کنند، بیشتر است.
آیا زنان می توانند تمام کارها را با هم انجام دهند؟ مطالعات جدید نشان می دهد احتمال اینکه کودکان مادران شاغل سیگاری شوند، اعتماد به نفس شان کم باشد، از زندگی ناراضی باشند یا در 16 سالگی ترک تحصیل کنند، بیشتر از دیگر کودکان نیست.
به گزارش دیلی تلگراف، دیدگاه کلی این است که زنان نمی توانند از پس تمام کارها بربیایند، اما یک گزارش جدید دلایلی را مطرح می کند مبنی بر اینکه آنها می توانند در کنار برخورداری از مشاغل تمام وقت، کودکانی شاد و سلامت داشته باشند.
براساس مطالعات اخیر سیلویا مندولیا، استاد اقتصاد دانشگاه ولونگونگ در استرالیا، ساعات کار مادران هیچ تاثیری بر گرایش نوجوانان به سیگار، داشتن اعتماد به نفس کم، نارضایتی از زندگی یا ترک مدرسه در سن 16 سالگی ندارد.
این مطالعات نشان می دهد، در واقع احتمال اینکه فرزند مادرانی که بیش از 35 ساعت در هفته کار می کنند، تحصیلات عالی را دنبال کنند، بیشتر است.
شاید تعجب آور باشد که حتی در سال 2014، مسئله مادران شاغل همچنان جای نگرانی داشته باشد اما همین هفته گذشته هیلاری کلینتون ضرورت صحبت در این‌باره را احساس کرده و گفت نیازی نیست که زنان میان مادربودن و شاغل بودن یکی را انتخاب کنند.
وی در کنفرانسی در نیویورک گفت: «ما در زمینه برابری، هنوز با موانع فرهنگی، عرفی و حتی نگرشی و روانی مواجه هستیم.»
با وجود آنکه مشارکت نیروی کار زن همچنان رو به افزایش است، طی یک دهه اخیر رقم زنان شاغل جهش قابل توجهی نداشته و همچنان در حدود 55 درصد باقی مانده است.
با وجود آنکه این نخستین مطالعه روی تاثیرات زنان شاغل بر فرزندان شان نیست، مطالعات سیلویا مندولیا یکی از معدود تحقیقاتی است که تاثیر مادران شاغل را بر نوجوانان بررسی می کند.
وی می گوید: «ادبیات موجود در مورد تاثیرات اشتغال مادران اکثرا بر دوران کودکی متمرکز بوده و تعداد معدودی از مطالعات به تحلیل تاثیرات آن بر کودکان بزرگتر پرداخته اند.»
وی می گوید در مطالعات خود از داده های پنل جوانان انگلیس که در 13 موج سالانه، از 1994 تا 2006 جمع آوری شده، استفاده کرده است.
جامعه آماری "مندولیا" شامل تمام کودکانی می شود که با مادران شاغل حقوق بگیر زندگی می کنند. با این وجود اینکه او زنانی که خود اشتغال هستند را به دلیل آنکه دارای برنامه کاری انعطاف پذیرتری هستند، از مطالعات رسمی کنار گذاشته، تحلیل های دقیق وی نتایجی مشابه الگوی اصلی داشت.
این تحقیق نشان داد کودکانی که دارای پیش زمینه اجتماعی و اقتصادی خوبی هستند، بیشتر در خطر افت اعتماد به نفس و نارضایتی از زندگی هستند اگر مادرانشان شاغل باشند اما زمانیکه شخصیت کودک که البته در طول زمان تغییر نمی کند و به عنوان اثرات ثبات شناخته شده اند، مد نظر قرار می گیرند، تاثیرات منفی یاده شده به صفر می رسند.
مطالعاتی از این دست به خصوص برای خانواده های تک والد مهم است چراکه در این نوع خانواده ها، والد امکان انتخاب برای شاغل بودن یا نبودن ندارد. بر اساس گزارش دفتر ملی آمار انگلیس، تک والدی در این کشور بیشتر شامل مادران می شود و 92 درصد والدین تنها، زنان هستند.
"مندولیا" در گزارش خود چندین دلیل ممکن در مورد اینکه چرا یافته هایش آنقدرها هم تعجب آور نیست، مطرح کرده است. مادران شاغل لزوما زمان کمتری را با فرزند نوجوان خود صرف نمی کنند؛ شاید در عوض، زمان کمتری را برای کارهای خانه صرف کنند یا برنامه کاری خود را با زمان بندی مدرسه فرزندانشان هماهنگ کنند. ضمنا احتمال اینکه مردان امروز مشارکت بیشتری در نگهداری از فرزندان داشته باشند، بیشتر است تا از باری که به طور سنتی بر دوش مادران بوده کاسته شود. با این حال میانگین مادران هنوز بیش از میانگین پدران برای فرزندانشان وقت می گذارند.
علاوه بر این، هیچ کاری نیست که بگوییم مادران شاغل در مقایسه با مادران خانه دار برای کنترل و برقراری انضباط فرزندانشان، قارد به انجامش نیستند. در واقع تاثیر مثبت داشتن یه مادر شاغل که مطمئنا برای استقلال فرزندان ارزش بیشتری قائل است و یک الگوی قوی برای آنها محسوب می شود، می تواند هرگونه تاثیر منفی غیبت وی را جبران کند.