سوسن باستانی با اشاره به رشد چهار برابری زنان باسواد از نیمه دهه 40 تا 90 گفت: شاخص عدالت جنسیتی در مقاطع تحصیلی افت و خیز دارد.
سوسن باستانی معاون راهبردی معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری با طرح مباحث خود در زمینه عدالت جنسیتی اظهار کرد: از سال 45 تا 90، درصد مردان با سواد از 42.4 درصد به 88.2 درصد رسیده، این در حالیست که درصد زنان باسواد در همین دوره زمانی از 19.3 درصد به 81.1 درصد رسیده و این یعنی با رشد چهار برابری زنان با سواد و رشد 2 برابری مردان با سواد روبرو بوده‌ایم.
عدالت جنسیتی تنها در دوره ابتدایی محقق شده است
وی با اشاره به اینکه زمانی که گروه‌های سنی را جدا محاسبه می‌کنیم و میزان ورود هر گروه سنی به مقطع خود را بررسی می‌کنیم، شاخص عدالت جنسیتی افت و خیز دارد، گفت: بنابر تعریف یونسکو اگر نسبت دختر به پسر در مقاطع تحصیلی 0.77 تا 1.1 باشد، عدالت جنسیتی محقق شده است. براین اساس عدالت جنسیتی تنها در دوره ابتدایی محقق شده است.
در مقطع دانشگاه همچنان دختران محروم‌تر از پسران هستند
معاون راهبردی معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری ادامه داد: اما در دوره راهنمایی این نسبت 0.75 به 1.1 است ولی در دوره متوسطه، وضع بهتر است و مقطع پیش‌دانشگاهی تنها مقطعی است که در آن پسران از دختران محروم‌تر هستند، اما در مقطع دانشگاه همچنان دختران محروم‌ترند، بنابراین ما فقط در یک دوره تحصیلی به عدالت جنسیتی رسیده‌ایم.
باستانی ضمن بیان اینکه توجه به مسائل جنسیتی از برنامه سوم توسعه آغاز شده است، اظهار کرد: در برنامه سوم لزوم بازنگری در برنامه درسی، اصلاح فضای آموزشی به لحاظ جنسیتی در پایه‌ها مورد توجه قرار گرفت و دسترسی برابر دختران به فرصت آموزشی و متناسب کردن فضاهای آموزشی، از موضوعات مرتبط با عدالت جنسیتی بود که در برنامه چهارم مطرح شد و همچنین تامین آموزش متناسب با نیاز دختران و پسران و دسترسی به فرصت متناسب با نیاز مناطق و رفع محرومیت مورد توجه قرار گرفت.
وی در پایان ضمن تاکید بر اهمیت مباحث کیفی آموزش و پرورش، مناسب‌سازی فضای مدارس در دبیرستان و راهنمایی، تدوین محتوای کتب مناسب و ایجاد تقویت و مهارت‌های رفتاری، تقویت خلاقیت، آزاداندیشی و برنامه‌های تربیتی حساس به جنسیت از جمله پیشنهاداتی بود که برای ارتقای سطح عدالت جنسیتی در مباحث کیفی مطرح کرد و انطباق نظام و محتوای آموزشی با پیشرفت تکنولوژی و استفاده از آن، توجه به انگیزه تحصیل و اجباری نبودن آموزش را از دیگر معقولات مهمی دانست که در تدوین برنامه‌های توسعه برای تحقق عدالت آموزشی و جنسیتی باید به آن توجه کرد.