نهاد زنان سازمان ملل متحد در راستای برنامه ریزی ها و اقدامات خود بمنظور ایفای نقش بین المللی برای زنان، هر چهار سال یکبار با هدف توانمندسازی زنان و دختران و تحقق برابری جنسیتی به ارائه طرح استراتژیک مبادرت می نماید.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری؛ مجمع عمومی سازمان مللمتحد در جولای 2010 " نهاد زنان سازمان ملل متحد" را تأسیس نمود. این نهاد با کارویژه "ترویج برابری جنسیتی" و "توانمندسازی زنان"، اقدامات خود را بر مبنای وظایف مهم چهار نهاد سابق این سازمان متمرکز کرده است. این نهاد بین المللی با 45 عضو ( در حال حاضر)، از سوی هیأت اجرایی آن با 41 عضو مدیریت می شود.

از جمله نقش های اصلی نهاد زنان می توان به حمایت از نهادهای بین دولتی مانند کمیسیون مقام زن(CSW) بمنظور تنظیم سیاستها، استانداردها و هنجارهای جهانی در زمینه برابری جنسیتی؛ حمایت از کشورهای عضو برای اجرای استانداردها، ارائه ی کمک های فنی و مالی به کشورهای متقاضی و همکاری با جامعه مدنی؛ نظارت منظم بر پیشرفت کلی سیستم سازمان ملل متحد در اجرای تعهدات خود در زمینه برابری جنسیتی می توان اشاره کرد.
شایان ذکر است ارائه رهنمودهای هنجاری و سیاستگذاری این نهاد توسط اعضای آن صورت می پذیرد. کارپایه عمل پکن، اعلامیه اهداف هزاره و دیگر اسناد مرتبط با برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان نیز فراهم کننده چارچوب قانونی و سیاستگذاری این نهاد بین المللی به شمار می روند.

یادآور می شود نهاد زنان سازمان ملل متحد در راستای برنامه ریزی ها و اقدامات خود بمنظور ایفای نقش بین المللی برای زنان، هر چهار سال یکبار با هدف توانمندسازی زنان و دختران و تحقق برابری جنسیتی به ارائه طرح استراتژیک مبادرت می نماید.
طرح استراتژیک 2017-2014 نهاد زنان سازمان ملل پس از  سخنان خانم فومزیلا ملامبو، مدیر اجرایی نهاد زنان سازمان ملل، در جمع هیآت اجرایی این نهاد در سپتامبر 2013 مبنی بر ضرورت تغییر بازی به نفع زنان و دختران و تحقق این امر را از طریق اجرای کامل قطعنامه ها، کنوانسیون ها، قوانین و طرح های موجود و در دستورکار قرار دادن موضوعات زنان ارائه گردید.
طرح استراتژیک مذکور، تحت عنوان"تبدیل کردن قرن حاضر به قرن زنان و برابری جنسیتی" ارائه کننده بینش، اهداف و برنامه اقدام این سازمان خواهد بود.
نهاد زنان سازمان ملل در طرح استراتژیک 2017- 2014 ضمن تبیین و معرفی حمایتهای آتی خود در قالب شش سر فصل کلی مندرج در این طرح،  به برخی از نتایج منتخب ارائه شده از سوی کشورها می پردازد.
در ادامه ضمن اشاره به سرفصل های طرح استراتژیک مذکور، حمایتهای نهاد زنان سازمان در چارچوب هر یک از اهداف مورد بررسی قرار می گیرد:

در سرفصل اول طرح مذکور با عنوان رهبری و مشارکت سیاسی زنان در تصمیم گیری در تمام سطوح؛ آمده است: رهبری و مشارکت سیاسی زنان در کلیه سطوح از محلی تا جهانی محدود بوده و حضور زنان در انتخابات، مناصب اصلی، خدمات مدنی، بخش خصوصی و دانشگاهی کمرنگ است که این وضعیت در تضاد با حق مشارکت برابر زنان در حکومت دموکراتیک می باشد. 

در  این فصل به حمایتهای نهاد زنان سازمان ملل در حوزه تصویب و اجرای اصلاحات در قانون اساسی، قوانین و سیاست گذاریها،  مدیریت انتخاباتی حساس به جنسیت و توسعه ظرفیت ها و تغییرات سازمانی بمنظور جذب بیستر زنان در موقعیتهای رهبری در مؤسسات خدماتی پرداخته و نتایج منتخب ارائه شده از سوی کشورها بدین شرح آمده است: بر اساس نتایج ارائه شده از سوی کشورهای عضو به نهاد زنان ، 60 کشور دارای 30% و یا بیشتر نماینده زن در پارلمان و  همچنین50 کشور دارای 30% و یا بیشتر عضو زن در کابینه هستند.

در سرفصل دوم طرح طرح استراتژیک 2017- 2014 نهاد زنان سازمان ملل؛  با عنوان توانمندسازی اقتصادی زنان آمده است:

سرمایه گذاری در حوزه ی توانمندسازی اقتصادی زنان- بالاخص اقشار فقیر و محروم- راهی مستقیم به سوی برابری جنسیتی، از بین بردن فقر و رشد فزاینده اقتصادی است. مشارکت زنان در کلیه بخشهای اقتصاد، اعم از تجارت و کشاورزی، چه به عنوان کارفرما و یا کارمند و یا کارهای خانگی بدون دستمزد بسیار است. 

در  این فصل به حمایتهای نهاد زنان سازمان ملل در حوزه تصویب و اجرای طرح های ملی، قانونگذاری، سیاست ها، استراتژی ها، بودجه ها و مکانیسم های عدالت برای تقویت و توانمندسازی اقتصادی زنان؛ توسعه و اجرای خدمات پاسخگوی جنسیتی، شامل حمل و نقل،  تسهیلات رفاهی، فروشگاه ها، آب، انرژی، تکنولوژیهای سازگار با محیط زیست بمنظور ارتقای سطح پایدار معیشت زنان و حمایت از برابری جنسیتی برای تأثیرگذاری بر سیاست های اقتصادی و استراتژی های حذف فقر اشاره شده است.  
  در بخش نتایج منتخب ارائه شده از سوی کشورها، 20%  از کشورهای مربوطه موفق به کاهش سهم و تعداد کل زنان در مشاغل آسیب پذیر شده اند. همچنین 50% از این کشورها شکاف جنسیتی در دستمزدها را کاسته و متوسط درآمد زنان را افزایش داده اند.

در فصل سوم به حذف خشونت علیه زنان و دختران پرداخته و آمده است: خشونت علیه زنان و دختران، نمونه فاحشی از نقض حقوق بشر بشمار می رود که  تأثیرات آن بر زنان طیفی از عواقب متعدد جسمی، جنسی و ذهنی فوری و یا بلندمدت از جمله مرگ را شامل می شود. خشونت به گونه ناخوشایندی بر رفاه زنان تأثیر گذاشته و هزینه های زیادی را بر افراد، خانواده ها، جوامع و اقتصادها تحمیل می کند  .
حمایتهای نهاد زنان سازمان ملل در موضوعات تصویب و اجرای قوانین، سیاست ها و استراتژیهای منطبق با استانداردهای بین المللی و رساندن صدای زنان قربانی به دیگران بمنظور جلوگیری و پاسخگویی نسبت به تمامی اشکال خشونت علیه زنان و دختران و دسترسی زنان و دختران به خدمات با کیفیت و چندگانه مختص بازماندگان از خشونت صورت می پذیرد.
در نتایج منتخب ارائه شده از سوی کشورها اطلاعات ملی مربوط به شیوع خشونت نسبت به زنان در 120 کشور موجود بوده  و 10 % از کشورها قادر به کاهش شیوع خشونت جسمی و جنسی نسبت به زنان از سوی شریک زندگی در سطح ملی شده اند.

در سرفصل چهارم با عنوان  صلح و امنیت آمده است: جامعه بین المللی به این مهم رسیده است که در راستای نیل به صلح و حفظ آن به مشارکت زنان نیاز حیاتی دارد. زنان، نه تنها از عوامل مؤثر در مسیر تغییرات هستند بلکه باید بیشتر به ایفای نقش بپردازند. در سال 2000، شورای امنیت قطعنامه تاریخی 1325 را در ارتباط با زنان، صلح و امنیت به تصویب رساند. این قطعنامه و دیگر قطعنامه های فرعی متعاقب آن (1820، 1888، 1889، 1960، 2016 و 2122) خواستار مشارکت زنان در ایجاد صلح، حفاظت از آنان در برابر نقض حقوق بشر در زمان درگیری، و دسترسیبه عدالت و خدمات در دوران پس از درگیری شدند.
 حمایتهای نهاد زنان سازمان ملل در حوزه صلح و امنیت شامل افزایش تعداد زنان در هیأت های شرکت کننده در مذاکرات صلح؛  توجه بیشتر نسبت به برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان در پیمان ها و تعهدات صلح؛  افزایشپرسنل قضایی و امنیتی آموزش دیده در مناطقی که امنیت زنان با تهدید مواجه است  و بررسی و تعقیب مؤثر جرائم جنسیتی در مواقع جنگ و درگیری؛  کمیسیون های حقیقت یاب و صلح ساز پاسخگو به جنسیت؛  در نظر گرفتن ارزش پولی برابر منافع برای زنان و مردان در برنامه های خلع سلاح، مرخص از خدمت و پرداخت غرامت و  تلاش برای تقویت سطح معیشت زنان در ابتکارات بازسازی اقتصادی می شود.

همچنین بر اساس بررسی های صورت گرفته در کشورهای مذکور به عنوان نتایج منتخب ارائه شده از سویکشورها؛ مشارکت زنان به عنوان رهبر هیأتهای اعزامی برای صلح 20% افزایش یافته است. در خصوص گفتگوهای صلح و فرآیندهای عدالت در دوران گذار نیز سهم زنان 20% افزایش یافته است.

در سرفصل پنجم طرح طرح استراتژیک 2017- 2014 نهاد زنان سازمان ملل؛  با عنوان حکومت و برنامه ریزی ملی آمده است:

طرح ها، سیاست ها، اقدامات و بودجه های ملی بایستی به آنجایی توجه داشته باشند که دولتها مسئولیت هایشان در حوزه زنان را به سوی پیشرفت عملی در زمینه برابری جنسیتی معطوف می کنند. 
حمایتهای نهاد زنان سازمان ملل متحد در زمینه تقویت ظرفیت های شرکا و حامیان ملی در راستای تلفیق نمودن دیدگاههای جنسیتی در استراتژیها و طرح های توسعه ملی؛  افزایش منابع برای برابری جنسیتی و حقوق زنان؛ ارتقاء سطح سازوکارهای ملی زنان و آگاهی افزایی زنان مبتلا به ویروس HIV در مورد حقوقشان عنوان شده است.
طبق نتایج حاصله از گزارش های دریافتی از سوی کشورها حداقل نیمی از کشورهای عضو کمیته همکاری توسعه، از افزایش کمک توسعه ی رسمی متمرکز بر امر برابری جنسیتی گزارش داده اند. 
در مقایسه با سال 2013 بیست وپنج کشور بودجه بیشتری را به اقدامات  خود در حوزه ی برابری جنسیتی اختصاص داده اند.
تعداد زنان جوان 24-15 ساله مبتلا به ویروس HIV، نیز به 30% کاهش یافته است.

در سرفصل ششم  وجود مجموعه ای فراگیر و پویا از هنجارها، سیاست ها و استانداردهای جهانی در حوزه ی برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان و اعمال این اقدامات از طریق دولت ها و سایر متولیان در کلیه سطوح مورد تأکید قرار گرفته است.
زمانی که بخش های مختلف یک سیستم چندجانبه با یکدیگر کار می کنند، بهتر نتیجه داده و بهره وری از منابع کمیاب را افزایش می دهند.در ساختار سازمان ملل، نهاد زنان موظف به رهبری، توسعه و هدایت تلاش ها در راستای فهم کامل حقوق و فرصت های زنان است.

حمایتهای نهاد زنان سازمان ملل متحد در این فصل شامل تقویت چارچوب هنجاری و سیاست گذاری جهانی در زمینه برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان و اجرای آن؛ جلب نمودن و فراهم کردن داده ها برای طیفی از فرایندهای بین الدولی جهت اطمینان از اینکه دیدگاه های جنسیتی در دیگر بخش های هنجارسازی و سیاست گذاری انعکاس یافته اند و تقویت همبستگی و اشتراک مساعی میان چارچوب هاب هنجاری و اقدامات عملی در زمینه برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان می شود.
در نتایج منتخب ارائه شده از سوی کشورها افزایش تعداد قطعنامه های مجمع عمومی هماهنگ کننده دیدگاههای جنسیتی به 47% و افزایش کشورهای دارای برنامه ها یا استراتژیهای اقدام ملی به روز، جهت اجرای برنامه عمل پکن به 175 کشور آمده است.


در گزارش طرح استراتژیک 2017-2014  همچنین به چگونگی اقدامات نهاد زنان سازمان ملل در قالب ده بند اشاره شده که عبارتند از:

• پر بازده  و مؤثرتر نمودن مشارکت ها و همکاریهای استراتژیک در ساختار سازمان ملل
• نهادینه سازی یک فرهنگ قوی از مدیریت مبتنی بر تجربه، گزارش دهی، مدیریت اطلاعات و ارزیابی
• توسعه اثربخشی سازمانی با ظرفیت و کارآمدی قوی در سطوح کشوری و منطقه ای
• همکاری با ارگان های جامعه مدنی در سراسر کشور جهان، هم در راستای توسعه ی مشارکت آنها در تصمیم سازی های ملی و جهانی، و هم  از طریق آگاه نمودن گروههای مشورتی جامعه مدنی سراسر دنیا 
• بسیج و بکارگیری منابع کافی
• فعالیت در ساختار منسجم سازمان ملل متحد و تکمیل نمودن فعالیتهای بخشهای دیگر آن 
• ارتقاء مسئولیت پذیری، شفافیت و اجرا از طریق سنجش نتایج و برآیندها
• حمایت از توسعه برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان
• ترویج و مورد تأکید قرار دادن نقش مهم مردان و پسران، خصوصاٌ با تمرکز بر گروههای فقیرتر و حاشیه ای
• ایفای نقش به عنوان کارگزار اطلاعات و تجارب جهانی، با ترویج همکاری های جنوب- جنوب و سه جانبه، و تبادل آموزه ها در جهت هم راستا نمودن اقدامات با رهنمودهای هنجاری