31 فروردین ماه سال جاری بیش از 70 کارشناس از آمریکای شمالی، اروپا و آسیا در پایتخت لیتوانی گرد هم آمدند تا در کنفرانسی به میزبانی سازمان امنیت و همکاری اروپا (OSCE) ، نهاد زنان سازمان ملل متحد و دولت لیتوانی شرکت کنند و در مورد پیشرفت اجرای قطعنامه 1325 شورای امنیت سازمان ملل با موضوع زنان، صلح و امنیت به بحث و تبادل نظر بپردازند...

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری به نقل از پایگاه اطلاع رسانی نهاد زنان سازمان ملل؛ این قطعنامه که در سال 2000 به تصویب رسید به تاثیر خاص درگیری های نظامی بر زنان می پردازد. همچنین بحث  اهمیت مشارکت زنان و نقش آنها در حفظ و ترویج صلح و امنیت را مورد توجه قرار داده و افزایش حمایت از زنان و دختران را در دستور کار خود قرار می دهد.

رییس جمهور لیتوانی در این کنفرانس با اشاره به اینکه تاثیر درگیری های نظامی بر زنان، صلح و امنیت بین المللی را به مخاطره می اندازد، افزود:  این وظیفه ماست که مشارکت زنان را در تصمیم گیری ها ترویج کنیم و این به معنای امنیت ملی و بین المللی بیشتر است. بدین ترتیب می توان فرهنگ خشونت را به فرهنگ صلح بدل نمود.

به گفته دبیر کل سازمان امنیت و همکاری های اروپا، از بین 50 طرح عملی موجود برای اجرای قطعنامه 1325 در سطح جهانی بیش از نیمی از آنها توسط دولت های عضو سازمان امنیت و همکاری های اروپا به اجرا درآمده است. این مساله حاکی از آن است که امروز کشورهای بسیاری زنان، صلح و امنیت را در راس اولویت های کاری خود قرار داده اند.

در این کنفرانس در راستای کمک به توسعه مطالعات در حوزه زنان، صلح و امنیت بین المللی، پیشرفت های صورت گرفته در میان 57 کشور عضو سازمان امنیت و همکاری های اروپا مورد نقد و بررسی قرار گرفت.

مشارکت سازمان امنیت و همکاری های اروپا با کشورهای عضو برای اجرای قطعنامه 1325 نمونه مثبتی است از نقش مهمی که سازمان های منطقه ای می توانند ایفا کنند. این سازمان ها در تلاش اند تا اطمینان حاصل کنند که زنان نقش مهمی در پیشگیری و حل اختلافات دارند. 15 سال پس از اتخاذ قطعنامه 1325 هنوز اقدامات زیادی برای ارتقاء جایگاه زنان در تقویت صلح و امنیت باقی مانده است.

ارتقاء مشارکت زنان در تصمیم گیری ها امری بسیار قابل توجه است. به زعم مدیر منطقه اروپا و آسیای مرکزی نهاد زنان سازمان ملل درحالیکه شاهد دستاوردهایی در این حوزه بوده ایم اما هنوز موانعی در تبدیل سیاست های اتخاذ شده به اقدامات عملی وجود دارد و آنچه که در این میان حائز اهمیت است توجه به محرومیت ها و کاستی های موجود در این حوزه است.