برنامه‌ریزی در زمینه ارتقاء نرخ سواد باید شامل ارتقاء سطح فرهنگ عمومی جامعه، فراهم‌سازی زمینه‌های دسترسی به آموزش از طریق مدرسه‌سازی و توسعه زیرساخت‌های آموزشی، افزایش و گسترش حضور نهضت سوادآموزی در گستره های مختلف جغرافیایی استان باشد...
مدیرگروه مطالعات زنان پژوهشکده مطالعات فرهنگی اجتماعی وزارت علوم گفت: سواد و تحصیلات مادران منجر به افزایش نرخ سلامت و بهداشت خانوار، ارتقاء سطح تغذیه خانواده و همچنین افزایش سطح تحصیلات و وضعیت تربیتی فرزندان می‌شود. بنابراین بی‌سوادی در بین مادران نه تنها بر بعد تربیتی فرزندان بلکه بر ابعاد مهمتری همچون سلامت و بهداشت فرزندان و آینده آموزشی آنان تاثیرگذار است.
لیلا فلاحتی در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، افزود: بالا بودن نرخ بی‌سوادی در بین زنان از جمله زنان ایرانی یکی از مهمترین چالش‌های توسعه و پیشرفت در کشورها محسوب می‌شود چراکه سواد و تحصیلات مادران نقش موثری در ارتقای کیفیت زندگی خانواده دارد.
وی با اشاره به آمار بی‌سوادی در کشورمان گفت: بررسی وضعیت آموزش در جمعیت ایران طی چند دهه گذشته نشان می‌دهد جمعیت باسواد از رشد مثبتی برخوردار بوده است بطوری‌که درصد باسوادی جمعیت در سال 1335 برابر با 15 درصد بود و در سال 1390 به 85 درصد رسید. هر چند این مقدار نیز بیانگر وجود 15 درصد بی‌سواد در جمعیت کل کشور است. همچنین بررسی درصد باسوادی بر اساس جنسیت نشان می‌دهد که 88.5 درصد از جمعیت مردان با سواد هستند و این در حالی است که دربین زنان 81.1 درصد باسواد هستند.
مدیرگروه مطالعات زنان پژوهشکده مطالعات فرهنگی اجتماعی وزارت علوم اضافه کرد: درصد بی‌سوادی در بین زنان بیش از مردان است این در حالیست که بررسی این نرخ در جامعه روستایی و شهری نشان می‌دهد که بیشترین درصد زنان بی‌سواد ساکنان روستاها هستند. بنابراین دو فاکتور جنسیت و جغرافیا نقش موثری در نرخ باسوادی در جمعیت ایران دارد.
فلاحتی تاکید کرد: به منظور کاهش نرخ بی‌سوادی لازم است اقدامات اصلی در حوزه‌های مختلف فرهنگی-اجتماعی و متمرکز بر استان‌های با نرخ بالاتر بی‌سوادی انجام شود. بررسی نرخ بی‌سوادی در استان‌های کشور نشان می‌دهد که استان سیستان و بلوچستان بیشترین نرخ بی‌سوادی کل و بیشترین تعداد زنان بی‌سواد در کشور را دارد. بررسی وضعیت فرهنگی و اجتماعی این استان نشان‌دهنده آن است که هنجارها و ارزش‌های فرهنگی مانع تحصیل دختران می‌شود و همین امر بازتولید نابرابری در آموزش، سلامت و اقتصاد را در پی خواهد داشت.
وی یادآور شد: برنامه‌ریزی در زمینه ارتقاء نرخ سواد باید شامل ارتقاء سطح فرهنگ عمومی جامعه، فراهم‌سازی زمینه‌های دسترسی به آموزش از طریق مدرسه‌سازی و توسعه زیرساخت‌های آموزشی، افزایش و گسترش حضور نهضت سوادآموزی در گستره های مختلف جغرافیایی استان باشد.