زنانی که بصورت تمام وقت یا پاره‌وقت کار می‌کنند، خود اشتغال هستند و یا به صورت فصلی یا قراردادی کار می‌کنند، حتی زنانی که به کار بدون دستمزد در خانه مشغول هستند، همه نیازمند محیط حمایتی برای حفظ و ادامه موفق تغذیه با شیر مادر می‌باشند...
نماینده یونیسف در ایران، اقدام جمهوری اسلامی ایران در افزایش مرخصی زایمان از 6 به 9 ماه را ستودنی دانست.
مورتزی، نماینده یونیسف در ایران به مناسبت هفته تغذیه با شیر مادر پیامی صادر کرد که در همایش تغذیه با شیر مادر قرائت شد.
وی در این پیام آورده است:
«بهترین هدیه برای آغاز زندگی کودکان، تغذیه با شیر مادر است که یکی از هوشمندانه‌ترین و مقرون به صرفه‌ترین روش‌ها برای حمایت از کودک سالم و رشد پایدار می‌باشد.
همه ما بخوبی از منافع مادام‌العمر شروع تغذیه با شیر مادر بلافاصله پس از تولد، تغذیه انحصاری به مدت 6 ماه و ادامه تغذیه با شیر همراه با تغذیه کمکی به مدت حداقل 2 سال آگاه هستیم.
کودکانی که از شیر مادر تغذیه نمی‌کنند به نسبت کودکانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیمار و مرگ می‌باشند. این کودکان همچنین در دراز مدت دچار افت فیزیکی، تحصیلی و اقتصادی می‌گردند. با این حال، در جهان تنها 38 درصد از کودکان زیر شش سال بطور انحصاری با شیر مادر تغذیه می‌شوند.
اگرچه ممکن است تغذیه با شیر مادر امری غریزی به نظر آید، اما در حقیقت شیردهی توسط مادر، مهارتی آموختنی است که نیازمند راهنمایی، حمایت و تمرین می‌باشد. در نبود این ساز و کارهای حمایتی، بسیاری از مادران دست از تغذیه انحصاری کشیده و یا تغذیه با شیر مادر را کاملاً قطع می‌نمایند.
امسال هفته جهانی تغذیه با شیر مادر بر شیردهی مادر و محیط کار تاکید دارد. حمایت و توانمندسازی تمامی مادران شاغل در بخش‌های رسمی و غیر رسمی، به نحوی که تواماً قادر به حفظ اشتغال و پرورش کودک خود بخصوص تغذیه آنان با شیر مادر باشند، هدف اصلی هفته جهانی تغذیه با شیر مادر امسال می‌باشد.
کار تعریف گسترده‌ای دارد که شامل کار همراه با دستمزد، خود اشتغالی، کار فصلی و قراردادی و کار بدون دستمزد در خانه می‌باشد.
زمانی که مادران از فرصت‌های محدودی برای آمیختن توام کار و شیردهی کودکان خود برخوردارند، اغلب حق کودکان برای برخورداری از منافع تغذیه با شیر مادر، ضایع می‌گردد. در سطح جهانی به دلیل نبود حمایت‌های کافی، زنان شاغل در بخش‌های رسمی و غیر رسمی در حفظ توام اشتغال و شیردهی با چالش مواجه می‌گردند.
برای مثال مادران اغلب از مرخصی زایمان مورد نیاز برخوردار نمی‌گردند و پس از بازگشت به محل کار خود به مکان، زمان و حمایت کافی به نحوی که قادر به تغذیه کودک خود با شیر مادر باشند، دسترسی کافی ندارند.
زنانی که بصورت تمام وقت یا پاره‌وقت کار می‌کنند، خود اشتغال هستند و یا به صورت فصلی یا قراردادی کار می‌کنند، حتی زنانی که به کار بدون دستمزد در خانه مشغول هستند، همه نیازمند محیط حمایتی برای حفظ و ادامه موفق تغذیه با شیر مادر می‌باشند. دولت‌ها، کارفرمایان، همکاران، جامعه محلی و اعضای خانواده می‌توانند نقش موثری برای دستیابی به این موفقیت بازی نمایند.
در این رابطه، اقدام دولت جمهوری اسلامی ایران در افزایش مرخصی زایمان از 6 ماه به 9 ماه در راستای حمایت از مادران شاغل و ترویج تغذیه کودکان با شیر مادر ستودنی می‌باشد.
نگرانی مشترک در این زمینه، انصراف کارفرمایان از استخدام زنان در سنین باروری به دلیل ساز و کارهای حمایتی از زنان باردار می‌باشد. اما در حقیقت کارفرمایان با اعطای مرخصی زایمان به مادران و حمایت از تغذیه کودکان با شیر مادر، از منافع متعددی برخوردار می‌گردند.