علوم سیاسی
الهه مرندی؛ زهرا سادات حجازی
چکیده
در عرصۀ جهانی، پیشرفتهای قابلتوجهی در پیشبرد حقوق زنان و مشارکت برابر آنها در بازار کار و فعالیتهای اقتصادی صورت گرفته است. بااینحال، درحالیکه دستمزد برابر مردان و زنان بهطور گسترده از سوی مراجع بینالمللی تأیید شده، اجرای آن در عمل دشوار بوده است. طبق اعلان سازمان ملل، شکاف جنسیتی دستمزد در سطح جهانی حدود 20 درصد برآورد ...
بیشتر
در عرصۀ جهانی، پیشرفتهای قابلتوجهی در پیشبرد حقوق زنان و مشارکت برابر آنها در بازار کار و فعالیتهای اقتصادی صورت گرفته است. بااینحال، درحالیکه دستمزد برابر مردان و زنان بهطور گسترده از سوی مراجع بینالمللی تأیید شده، اجرای آن در عمل دشوار بوده است. طبق اعلان سازمان ملل، شکاف جنسیتی دستمزد در سطح جهانی حدود 20 درصد برآورد شده است. نابرابری دستمزد صرفاً موضوع مطرحی در حوزۀ عدالت جنسیتی نیست، بلکه موضوعی است که پیامدهای گستردهای برای جوامع و اقتصاد آنها دارد و از جمله اولویتهای نظام بینالملل و کشورها برای تحقق توسعه است. با توجه به اهمیت پرداختن به جایگاه حق برابری بر دستمزد در نظام حقوقی بینالملل و ایران، در این پژوهش با تکیه بر اسناد و متون حقوقی، به این پرسش پاسخ داده میشود که آیا در نظام حقوق بینالملل و حقوق داخلی ایران، در خصوص حق بر برابری دستمزد، ضوابط مناسبی پیشبینی شده است. برآیند پژوهش حاکی از عملکرد نسبتاً مترقی نظام حقوقی بینالملل در بهرسمیتشناختن حق و قاعدهگذاری در این زمینه است، اما تحقق این برابری نیازمند اقدامات عملی مؤثر است. در حقوق ایران، این حق بهموجب قوانین استخدامی و مقررات حاکم بر قراردادهای کار به رسمیت شناخته شده و بعضاً ضمانت اجرای مناسب تمهید شده است. بااینحال هنوز خلأهایی در این زمینه وجود دارد؛ بنابراین ضروری است برای پیشرفت در تحقق کامل این حق، کوششهای بیشتری شود.