نویسنده
چکیده
با توجه به ساختار نظام های بهره برداری کشاورزی و تسلط بهره برداری خانوادگی که عمده نیروی کار آن زنان و کودکان بدون مزد تشکیل می دهند – آمار رسمی و جامعی از میزان مشارکت زنان روستایی موجود نیست . این مقاله با هدف بررسی نقش زنان روستایی – به سهم آنها در تولیدات اصلی کشاورزی ایران می پردازد . طبق آخرین نتایج آمار گیری کشاورزی ( سال80- 1379) حدود 82 درصد از مجموع زمین های زیر کشت به تولید حدود 77 درصد از تولیدات زراعی اختصاص دارد . میزان مشارکت زنان روستایی در تولید برنج 65 درصد – پنبه بیش از 60 درصد – سبزی و صیفی 80 درصد – و دامداری 8/49 درصد بر آورد شده است - با این وجود – نقش مدیریت زنان در زراعت و دامداری بسیار کم بوده و تصمیمات کلیدی به وسیله مردان گرفته می شود . به نظر می رسد فرهنگ مرد سالاری و نابرابری های جنسیتی سبب می شود زنان روستایی دارای هویت و پایگاه مستقلی نبوده و از امنیت اجتماعی برخوردار نباشند .
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
-
چکیده [English]
Considering the structure of the agricultural system where family holdings are dominant and the major portion of the labor force a:re unpaid women and children, official and comprehensive data on rural women’s participation is non-existence. Aiming to study women’s role, the present article examines their share in the strategic agricultural production of Iran. Based on the latest agricultural census (2000-2001), about 82% of cultivated lands are allocated to 77% of farm products. Rural women’s share is estimated to be in rice production 65%, cotton 60%, vegetable 80% and animal husbandry 49.8%.
Meanwhile their managerial role in farming and husbandry is minimal and key decisions are made by men. Prevalence of patriarchal culture and gender inequality seemed to have caused rural women lacking independence of identity, status and social security.
)