نویسنده

• حبیب احمدی

دانشیار گروه جامعه شناسی دانشگاه شیراز

چکیده

اندیشمندان هنگام توجه به توانمندی‏های مدیریتی زنان در بیرون از منزل، ‌از یک سو، به ورود طیف گسترده‏ای از زنان در نیروی کار و از سوی دیگر به تبعیض علیه زنان در اشغال پست‏های مدیریتی و موقعیت‏های قدرتمند سازمانی اشاره می‌نمایند. اگر چه اشتغال زنان در سازمان‏های کار بیرون از منزل را می توان به عنوان مدرک وقوع تغییر در نظر گرفت، ولی ایجاد فرصت‏هایی که آنها بتوانند قابلیت‏های مدیریتی خود را به نمایش بگذارند از اهمیت ویژه‏ای برخوردار است و این امر نیازمند شناسایی و ارزیابی توانمندی‏های مدیریتی زنان است. در این پژوهش توانمندی مدیریتی زنان با روش کمی و کیفی در میان 172 نفر از زنان آموزش و پرورش، دانشگاه شیراز و علوم پزشکی شیراز که مشاغل مدیریتی را تجربه نموده‏اند، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. در روش کمی از شاخص‏های برقراری ارتباط اجتماعی، اعتماد به نفس و خلاقیت استفاده شده است. در روش کیفی تفسیر زنان مورد مطالعه از ویژگی‏های مدیران زن توانمند، راه‏های رسیدن به این ویژگی‏های مدیریتی، ملاک‏های ارزیابی مدیر توانمند و شیوه‏های مساله‏یابی و حل مساله مورد توجه قرار گرفته است. یافته‏های این پژوهش نشان می‏دهد که اگر‏چه زنان مورد مطالعه از توانمندی مدیریتی نسبتاً بالائی (با توجه به ارزیابی خود ایشان) برخوردارند ولی بستر سازمانی و اجتماعی مناسب جهت توانمندسازی زنان به اندازه کافی وجود نداشته و دگرگونی و تحول در ساختار مدیریتی سازمان‏ها به نفع زنان به کندی انجام می‏شود.

کلیدواژه‌ها

• اعتماد به نفس
• توانمندی مدیریتی
• جنسیت
• خلاقیت

عنوان مقاله [English]

Survey and Evaluation on Managerial Ability of Women: A Case Study Shiraz city

چکیده [English]

On discussion about managerial ability of women outside home, social scientists refer to the wide range of women in labor force on one hand and to the discrimination against women on the other. Although women occupation is considered as an evidence of change, but providing opportunities for them in order to fulfill their abilities is of primer significance. This requires identification and evaluation of women managerial ability. Our case study consists of 172 women working in ministry of education, Shiraz University and Shiraz medical science university who experienced managerial position. In the research, the women’s managerial ability was examined and evaluated by quantitative and qualitative method. In quantitative method, the indicators of the social communication, self –esteem, and creativity were employed. In qualitative method, women’s interpretation about the characteristics of women managerial ability, the way to obtain those characters, evaluative criteria of women managerial ability and methods of problem finding and problem solving were considered. The findings represents that although the women are enjoying almost high managerial ability but the social and organizational context is not sufficient enough for their empowerment and the change in managerial structure of organizations in the benefit of women is very slow.

کلیدواژه‌ها [English]

• Managerial ability
• Empowerment
• Gender