نویسندگان

• آرین قلی¬پور ¹
• اشرف رحیمیان ²
• اعظم میرزمانی ³

¹ استادیار گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران

² دانشجوی دوره دکتری مدیریت، دانشگاه تهران

³ کارشناس¬ارشد مدیریت شهری، دانشگاه تهران

چکیده

توانمندسازی به معنای تفویض و یا اعطای قدرت به کسی است. در دهه‌های اخیر توانمندسازی به عنوان مکانیزمی برای افزایش کیفیت زندگی کاری و شخصی زنان مطرح شده است. تحصیلات و اشتغال از ابزارهای مؤثر تحقق توانمندسازی زنان است اما نمی‌توان نقش فرهنگ را در این زمینه نادیده انگاشت. هنجارهای اجتماعی می‌توانند به طور مستقیم و یا غیر مستقیم، میزان توانمندسازی زنان را محدود نمایند. در این مقاله نقش تحصیلات و اشتغال در توانمندسازی روانشناختی زنان در شهر تهران مورد کنکاش قرار گرفت. تحقیق حاضر یک تحقیق کاربردی-توصیفی است. در این تحقیق تحصیلات رسمی و اشتغال سازمانی به عنوان متغیرهای مستقل و توانمندسازی به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شد. نمونه‌گیری به صورت تصادفی ساده و به‌وسیله پرسشنامه، از حدود600 نفر از زنان شهر تهران به‌عمل آمد.
جهت آزمون روایی سؤالات از اعتبار محتوا و اعتبار عاملی و برای سنجش اعتبار محتوای پرسشنامه از نظرات کارشناسان خبره استفاده شد. همچنین برای آزمون فرضیات، از آزمون همبستگی رتبه‌ای اسپیرمن و روش معادلات ساختاری استفاده شد. ضریب آلفای کرونباخ مقیاس توانمندی، 8945/0 است. نتایج این تحقیق حاکی از آن ‌است که تحصیلات و اشتغال سازمانی موجب توانمندی روانشناختی زنان در شهر تهران می‌شود.

کلیدواژه‌ها

• زنان
• توانمندسازی روانشناختی
• تحصیلات
• اشتغال
• فرهنگ

عنوان مقاله [English]

The Impact of Education and Organizational Employment on Empowerment of Women in Tehran

چکیده [English]

In recent decades, empowerment as delegation of power to someone has been used a mechanism to increase personal and work life quality of women. Higher education and occupation are effective instruments for empowering women but the role of culture can't be denied in this relation. Social norms can directly or indirectly limit women's empowerment. In this article the role of higher education and occupation in psychological empowerment of women in Tehran has been quested.
Current research is a descriptive-practical research. Education and occupation are independent variables and empowerment is the dependent variable. Random sampling is used and 600 questionnaires are completed by women in Tehran city.
To determine validity of scale, construct validity and factor analysis is utilized. The reliability index of chronbakh is 0.8945 and spearman correlation and structural equations model are used for statistical analysis.
Results of research indicate that higher education and organizational occupation determine the level of empowerment for women in Tehran.

کلیدواژه‌ها [English]

• Women
• Psychological Empowerment
• Culture
• occupation
• Higher Education.