نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• محمد رضا اقدامی ¹
• فائزه صفری تمرین ²
• محمد رضا غلامی ³
• رضا علیزاده ⁴

¹ گروه علوم اجتماعی ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

² فارغ التحصیل

³ استادیار، گروه علوم اجتماعی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان

⁴ استادیار پژوهشکده گیلان شناسی، دانشگاه گیلان

چکیده

در ایران با توجه به روند کاهش جمعیتی ، عنصر اصلی گفتمان حاکم بر سیاست جمعیتی، افزایش جمعیت است. میزان موفقیت سیاستهای جمعیتی در هر کشوری من جمله ایران، به میزان هژمونیک شدن آن در جامعه هدف بستگی دارد.این مطالعه به منظور بررسی زیست سیاست بین زنان متأهل 18 تا 40 سال شهر رشت به روش کیفی و بر پایه تحلیل قدرت فوکو صورت گرفته است. نتایج تحقیق نشان داد که گفتمان حاکم بر سیاست جمعیتی در ایران در ارتباط با زنان مورد مطالعه به دو طریق یعنی سوژه ساختن زنان در برابر نظام پزشکی و نظام فرهنگی توانست زمینه اعمال قدرت زیست سیاست بر آنها و هژمونیک شدن خود را فراهم سازد. در عین حال باید توجه داشت که صرف اعمال قدرت از طریق نظام پزشکی در این گفتمان باعث هژمونیک شدن این نوع زیست سیاست در بین زنان مورد مطالعه نمی گردد؛ چرا که در بین آن دسته از زنان متاهلی که در برابر این نوع از زیست سیاست مقاومت کرده اند و بر روی فرزند آوری کمتر تاکید داشته اند کماکان ابژه بودن در برابر نظام پزشکی مشاهده می شود.

کلیدواژه‌ها

• زنان رشت
• زیست سیاست
• زیست قدرت
• سیاست‏های جمعیتی
• مقاومت گفتمانی
• هژمونیک شدن

عنوان مقاله [English]

Analysis of the consequences of biopolitics among married women aged 18 to 40 of Rasht City (Summer 2017)

نویسندگان [English]

• Mohammad Reza Eghdami ¹
• Faezeh Safari Tamrin ²
• Mohammad Reza Gholami ³
• Reza Alizadeh ⁴

¹ Department of Social sciences, University of Guilan.

² Graduated

³ Department of Social Sciences, University of Guilan

⁴ Research Institute of Guilan Studies, University of Guilan

چکیده [English]

Due to decrease of population, the main discourse of population governing policy is how to growth population In Iran. The success rate of population policies in each country, including Iran, depends on the degree of its hegemony in the target society. The present study is conducted to investigate the biopolitics among married women ranging age between 18 to 40 years old in Rasht city, by using a qualitative method based on analysis of Foucault power. The results in this communication showed that the dominant discourse of population policy in relation to the women studied in Iran is formed in two ways; respectively subjecting women for the medical and the cultural system, which could affect them by power of biopolitics and become hegemonic for itself. Nevertheless, it should be noted that the exercise of power through the medical system in this discourse does not cause the hegemony of this type of biopolitics among the studied women; Because among those married women who have resisted this type of biopolitics and had less desire for more offspring, which still emphasize an object to the medical system. Due to the declining population rates in Iran, the main dominant population policy discourse is, population growth.

کلیدواژه‌ها [English]

• Rasht Women
• Biopolitics
• Bio-power
• Demographic Policies
• Discourse Resistance
• Hegemony