نوع مقاله : کاربردی

نویسنده

استادیار گروه مدیریت، دانشگاه شهید چمران اهواز

چکیده

امروزه بیمارستان‏ها علاوه‏بر شاغلان حرفه‏ای و توانمند، نیازمند پرستاران سالم، مشتاق و علاقه‌مند به‏کارند. وجود کارکنان سالم با اشتیاق شغلی بالا سال‌هاست مورد توجه بسیاری از پژوهش‌گران رفتاری و روان‏شناسان صنعتی و سازمانی قرار گرفته و تلاش برای شناسایی عوامل پیش‏بین آن مورد مطالعة آن‌هاست. از عوامل تهدیدکنندة اشتیاق شغلی و سلامت سازمانی پرستاران، افزایش سکوت و کاهش آوای سازمانی آن‌هاست که ابتدا اشتیاق شغلی و سپس سلامت سازمانی آن‌ها را متأثر می‏کند. مطالعة حاضر به‏ بررسی تأثیر سکوت و آوای سازمانی بر اشتیاق شغلی و سلامت سازمانی زنان پرستار می‏پردازد. این مطالعه بر روی یک نمونة غیرتصادفی در دسترس 268 نفره از پرستاران بیمارستان‏های شهر اهواز انجام شده‏ است. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوة گردآوری داده‏ها توصیفی‌ـ همبستگی است. ابزار گردآوری داده‏ها پرسش‌نامه‏های استاندارد و معتبر دارای روایی و پایایی و تجزیه و تحلیل داده‏ها با استفاده از روش مدل‏سازی معادلات ساختاری با نرم‏افزار SmartPLS بوده است. یافته‏های حاصل از تحلیل داده‏ها نشان داد که سکوت و آوای سازمانی پرستاران به‏ترتیب با ضرایب مسیر 44/0- ، 48/0 و 39/0- ، 53/0 و آمارة t، بالاتر از 96/1 تأثیر معناداری بر اشتیاق شغلی و سلامت سازمانی آن‌ها دارد. همچنین نقش میانجی اشتیاق شغلی به‏طور معنادار تأیید شد. نتایج نشان داد سکوت سازمانی پرستاران به کاهش اشتیاق شغلی و درنتیجه کاهش سلامت سازمانی آن‌ها و بالعکس آوای سازمانی باعث افزایش اشتیاق شغلی و درنهایت بهبود سلامت سازمانی پرستاران منجر خواهد شد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Structural analysis the effect of organizational silence & voice on job engagement and organizational health of female nurses

نویسنده [English]

  • Sara Mohammadi

Shahid Chamran University of Ahvaz, Department of Management

چکیده [English]

Nowadays, in addition to professional and capable employees, hospitals need healthy, enthusiastic and passionate nurses. Organizational health and Job engagement in employees has been considered by many researchers in behavioral sciences and industrial and organizational psychologists for many years, and has been attempting to identify its predisposing factors. Among the factors that threaten nurses' job engagement and organizational health are increasing the silence and reducing the organizational voice of nurses, which first affects their job engagement and then leads to a decrease in organizational health. In this regard, the present study investigates the effect of organizational silence and voice on job engagement of women nurses and their organizational health. This study was conducted on a non-random sample available of 268 nurses in Ahvaz hospitals. The research method is applied in terms of purpose and descriptive-correlation in terms of data collection. Data were collected by standard questionnaires with validity and reliability and analyzed using and structural equation modeling with Smart PLS software. The results of data analysis showed that organizational silence and voice of nurses with path coefficients of -0.44, 0.48 and -0.39, 0.53 and t-statistic more than 1.96, had significant effect on their job engagement & organizational health, respectively. The findings showed that the organizational silence of nurses leads to a decrease in job engagement and, consequently, a decrease in their organizational health, and, organizational voice will increase the job engagement of women nurses and thus improve their organizational health.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Nursing
  • Organizational Health
  • Job Engagement
  • Organizational Silence
  • Organizational Voice
آذر، عادل؛ غلامزاده، رسول؛ قنواتی، مهدی (1391). مدل‏سازی مسیری‌ـ ساختاری در مدیریت: کاربرد نرم‏افزار Smart-PLS. تهران: نگاه دانش.
بیران‏نژاد، علی؛ داوری، الهه؛ افخمی، مهدی (1396). «سکوت سازمانی چالش معاصر مدیریت منابع انسانی، شناسایی عوامل و پیامدهای آن»، فصل‌نامة مطالعات رفتار سازمانی، دورة 6، ش اول، ص147ـ176.
بیگدلی، ایمان؛ کریم‌زاده، سعیده (1385). «بررسی تأثیر عوامل تنیدگی‌زاد بر سلامت روان پرستاران شهر سمنان»، فصل‌نامة کومش، س 8، ش 2، ص 21ـ26.
حسینی، اکرم‌سادات؛ ونکی، زهره. (1390). «بررسی اثر جنسیت بر پرستاری»، مجلة اخلاق و تاریخ پزشکی، س 5، ش اول، ص 71ـ81.
حکاک، محمد؛ موسوی‌نژاد، سید هادی (1394). «تبیین نقش سکوت سازمانی و شادی در کار در کاهش فرسودگی شغلی کارکنان»، مطالعات رفتار سازمانی، س 4، ش اول، ص 97ـ121.
خدابخشی، مهدی؛ عبداللهی، معصومه؛ غلامرضایی، سیمین؛ حبیبی، الهام (1395). «پیش‌بینی فرسودگی شغلی بر‌مبنای تاب‌آوری روان‌شناختی در پرستاران بر‌اساس جنسیت»، فصل‌نامة کومش، س 17، ش 4، ص 844ـ856.
دانایی‏فرد، حسن؛ الوانی، سید مهدی؛ آذر، عادل (1398). روش‏شناسی پژوهش کمی در مدیریت: رویکردی جامع، چ 14، تهران: صفارـ اشراقی.
دانایی‏فرد، حسن؛ فانی، علی‌اصغر؛ براتی، الهام (1390). «تبیین نقش فرهنگ سازمانی در سکوت سازمانی در بخش دولتی»، فصل‌نامة چشم‏انداز مدیریت دولتی، س 2، ش 4، ص 61ـ82.
داوری، علی؛ رضازاده، آرش (1397). مدل‌سازی معادلات ساختاری با نرم افزار Pls، تهران: جهاد دانشگاهی.
دوستار، محمد؛ اسماعیل‌زاده، محمد (1392). «عدالت سازمانی و تأثیر آن بر آوا و عملکرد کارکنان»، مطالعات مدیریت (بهبود و تحول)، س 22، ش 72، ص 143ـ163.
ریواز، مژگان؛ عبادی، عباس؛ مؤمن‌نسب، مرضیه (1396). «نقش بیمارستان‏های مگنت در جذابیت محیط عملکرد پرستاری»، فصل‌نامة حیات، س 22، ش 4، ص 290ـ294.
زارعی متین، حسن؛ طاهری، فاطمه؛ سیاری، ابوالقاسم (1390). «سکوت سازمانی: مفاهیم، علل و پیامدها»، فصل‌نامة علوم مدیریت ایران، س 6، ش 21، ص 77ـ104.
عزیزی، شیلان؛ جعفری، سکینه؛ ابراهیمیان، عباسعلی (1398). «کمبود پرستاران مرد در بیمارستان‏های ایران و جهان: یک مقالة مروری روایتی»، فصل‌نامة پرستاری، مامایی و پیراپزشکی، س 5، ش اول، ص 6ـ23.
قنبری، سیروس؛ بهشتی‌راد، رقیه (1395). «بررسی تأثیر سکوت سازمانی بر کاهش کار تیمی و عملکرد سازمانی بر‌اساس کارت امتیازی متوازن (مطالعة موردی: کارکنان دانشگاه رازی کرمانشاه)»، جامعه‌شناسی کاربردی، س 27، ش 4، ص 47ـ60.
محمدی، سارا (1398). «گونه‏شناسی فرهنگ سازمانی دانشگاه شهید چمران اهواز و تبیین اثر آن بر سلامت سازمانی کارکنان»، فصل‌نامة مشاورة شغلی و سازمانی، س 11، ش 39، ص 113ـ136.
نصیری ولیک‏نبی، فخرالسادات؛ اردلان، محمدرضا؛ بهشتی‏راد، رقیه (1394). «بررسی تأثیر صخرة شیشه‏ای بر اشتیاق شغلی با نقش میانجی سکوت سازمانی»، زن در توسعه و سیاست. س 13، ش 3، ص 337ـ398.
Akuzum C. (2014). “The Effect of Perceived Organizational Justice on Teachers’ Silence: A Practice in Primary Education Institutions”, International J. Soc. Sci. and Education, 5(1), PP 96-107.
Baran H, & Giderler C. (2017). “A Study on determining the influence of Organizational Identification on organizational justice and organizational silence”, International Journal of Asian Social Science, 7(3), PP 242-258.
Brinsfield C. (2014). “Employee voice and silence in organizational behavior”, In Wilkinson A, Donaghey J, Dundon T, and Freeman R. (eds), The Handbook of Research on Employee Voice. Cheltenham: Elgar Press, PP 114–131.
Silence and Organizational Commitment in a Private Healthcare Company”, International StrategicManagement Conference, 99, PP 691-700.
González-Romá V, Schaufeli WB, Bakker AB, & Lloret S. (2006). “Burnout and work engagement: Independent factors or opposite poles?”, Journal of vocational behavior, 68(1), PP 165-174.
Hames KM. (2012). “Employees’ voice climate perceptions and perceived importance of voice behavior: links with important work-related outcomes”, Thesis of Bachelor of Psychology (Honors), Murdoch University.
Jha, N. Potnuru, R.K., Sareen, P. Shaju, S., (2019). “Employee voice, engagement and organizational effectiveness: a mediated model”, European Journal of Training and Development. 43(7/8), PP 699-718.
Kahn, W.A. (1990). “Psychological conditions of personal engagement and disengagement at work”, Academy of management journal, 33(4), PP 692-724.
Khaliq, Alvi A, Lashari RH, UR Rehman S, Kaur P, Jawaid A. (2019). “The Impact of Organizational Justice on Organizational Performance in View Point of Employee Voice”, European Online Journal of Natural and Social Sciences. 8(4), PP 624-641.
Klingele, WE, & Lyden JA. (2001). “Organizational health and teacher education”, The Teacher Educator, 37(2), PP 100-116.
Korkmaz, M. (2007). “The effect of leadership style on organizational health”, Educational Research Quarterly, 30(3), PP 23-55.
Li, Y. & Sun J. M. (2015). “Traditional Chinese leadership and employee voice behavior: A cross-level examination”, The Leadership Quarterly, 2015; 26(2), PP 172-189. doi.org/10.1016/j.leaqua. 08.001.
Milliken FJ, & Morrison EW. (2003). “Shades of silence: Emerging themes and future directions for research on silence in organizations”, Journal of Management Studies, 40(6), PP 1563-68.
Mowbray, P.K, Wilkinson. A, & Tse, H. (2015). “An integrative review of employee voice: Identifying a common conceptualization and research agenda”, International Journal of Management Reviews, 17(3), PP 382-400.
Successful Organizations”, International Business Research, 9(4), PP 1-18.
Perlow, L. & Repenning, N. (2009). “The dynamics of silencing conflict”, Research in organizational behavior, 29, PP 195-23.
Phillips D.R, & Roper KO. (2009). “A framework for talent management in real estate”, Journal of Corporate Real Estate, 11(1), PP 7-16.
Pinder C, & Harlos KP. (2001). “Employee silence: Quiescence and acquiescence as responses to perceived injustice”, In Research in personnel and human resources management Emerald Group Publishing Limited, PP 331-369.
Pirzada ZA, Mirani SH, Phulpoto NH, Dogar H, Mahar S.A. (2020). “Study of Employee silence, Organizational Justice and Work Engagement: Mediation Analysis”, IJCSNS, 20(1), PP 9-14.
Rafiq M, Wu W, Chin T, Nasir M. (2019). “The psychological mechanism linking employee work engagement and turnover intention: A moderated mediation study”, Work, 62(4), PP 615-28.
Richman AL, Civian J, Shannon LL, Jeffrey EH, & Brennan RT. (2008). “The relationship of perceived flexibility, supportive work–life policies, and use of formal flexible arrangements and occasional flexibility to employee engagement and expected retention”, Community, work and family, 11(2), PP 183-197.
Schaufeli WB, Salanova M, Gonza′lez-Roma′ V, & Bakker A. (2002). “The maesurement of burnout & engagement: A confirmatory factor analytic approach”, Journal of Happiness studies, 3(1), PP 71-92.
Shoaf C, Genaidy A, Karwowski W, & Hung SH. (2004). “Improving Performance and Quality of Working Life: A Model for Organizational Health Assessment in Emerging Enterprises”, Human Factors and Ergonomics in Manufacturing. 14(1), PP 81-95.
Tangirala S, & Ramanujam R. (2012). “Ask and you shall hear (but not always): examining the relationship between manager consultation and employee voice”, Personnel Psychology, 65, PP 251–282.
Travis DJ, Gomez JR, & Mor Barak ME. (2011). “Speaking up and stepping back: Examining the link between employee voice and job neglect”, Children and Youth Services Review, 33(10), PP 1831-1841.
Xu A.J, Loi R, & Lam L.W. (2015). “The bad boss takes it all: How abusive supervision and leader–member exchange interact to influence employee silence”, The Leadership Quarterly, 26(5), PP 763-74.
Yıldız E. (2013). “Enigma of Silence in Organizations: What Happens To Whom and Why?”, Beykent University Journal of Social Sciences, 6(2), PP 30-44